Een enkele keer verslaap ik me. Raar is dat ik dan 1 minuut voordat het spreekuur begint wakker schrik. Gelukkig woon ik dicht bij de praktijk. Tien minuten later zit ik achter mijn bureau, gepoetst en geschoren. Ik heb de wekker dan niet gehoord, denk ik. Maar misschien is dat niet waar. Misschien ben ik vergeten te bedenken dat ik naar de wekker moet luisteren. Vroeger kon ik bij het inslapen denken ‘Wordt wakker als het kind huilt’. Dat sprong ik vlot uit bed als dat kind huilde. Maar een knetterend onweer diezelfde nacht kon me niet wakker krijgen. Vaak word ik 1 minuut voordat de wekker afgaat vanzelf wakker.

…

Wekker in het hoofdLees verder »

Onlangs was ik in Oost-Berlijn, in de wijk Prenzlauer Berg. Het krioelt daar van de kinderen en ouders. Het is een oude, wat rommelige wijk, maar wel behoorlijk opgeknapt. Daar zat ik genoeglijk een boek te lezen op een van de vele terrassen. Er zijn brede stoepen, veel parkjes en kleine speeltuintjes op lege kavels tussen de oude panden. Gewoon zand in die zelfgemaakte speeltuintjes met klauterhout, een koffietentje en koeken voor een euro. Overal zie je vrolijke peuters met jonge ouders. In Almere heb je ook van die wijken, de kinderwagen wijken. Dat ziet er iets minder gezellig uit, zo’n strak Almeerse parkje, met rubberen tegels en een verwijderde schommel omdat 1 omwonende klaagde over het gepiep, van die schommel. Maar goed, de kinderen zijn hetzelfde. Er is wel een verschil, in ouders. In Almere komt een apart opvoedingstype voor: de Commando Opvoeding.

…

Commando opvoedingLees verder »

Op vakantie in de Pyreneeën moet er natuurlijk gefietst en gewandeld worden. Al te stoere wandeltochten probeer ik te vermijden, want een beetje hoogtevrees heb ik wel. Een klein vreesje maar. Een berg op met veel bomen, dat is prima. Maar een uitgehakt rotspaadje langs een afgrond van 100 meter diep, dat is me te bar. Tintelen in mijn maag, kriebels in mijn kuiten. Het is eigenlijk heel normaal. Eigenlijk is het geen hoogtevrees. Het is besef van de werkelijkheid.

…

Geen angstLees verder »

Sommige mensen zijn allergisch voor mensen, voor alle mensen. Hen breekt het zweet uit op een receptie. Overleggen, samenwerken, telefoneren, ze vinden het zwaar. Het liefst doen ze alles per mail. Bij zware mensenallergie kan men beter boswachter worden, internationaal chauffeur of webwinkelier. Het zijn gelukkige mensen, als ze het goed regelen. Iedereen heeft wel een beetje mensenallergie, gericht op een bepaald type mensen.

…

Allergie voor mensenLees verder »

Mensen verschillen. Je hebt leiders en leuners, voortrekkers en volgers, trekkers en talmers. Als op uw werk het aanrecht vol staat met vaatwas, dan zijn het steeds dezelfde mensen die de afwasmachine vullen. Iedereen irriteert zich. Een goed team heeft het goede mengsel van trekkers en talmers. Teveel trekkers is erg vermoeiend. Het schiet wel lekker op, maar het is heftig, al dat enthousiasme. Ook ken ik een team van uitsluitend talmers. Bij elke sollicitatie nemen ze weer een talmer aan. Daar gebeurt dus nooit iets. Maar ze zijn wel op tijd thuis.

…

Trekkers en talmersLees verder »