januari 2015

Van tobben naar pret

Langzamerhand verschuift getob naar pret. De overgang naar de pensioenstatus is gewoon een klus die volgens iedereen leuk is. Ik moet dat leuke er nog van weten te maken. Het is dus gewoon weer werk; dat maken bedoel. Werk leuk vinden is pret maken van getob. Mijn VUT-buurman had er een wekenlange tocht naar Portugal voor nodig, op zijn motor, met een tentje, in zijn eentje. Pas daarna was hij ontspannen gepensioneerd. Wat intrapsychisch voor mij enorm scheelt is appeltaarten bakken. Appeltaarten meenemen is de voorwaarde voor

Van tobben naar pret Read More »

Uitstellen en smoezen

Ieder heeft zijn neurose. De mijne is uitstellen. Dit neemt groteske vormen aan nu ik met pensioen ben. Voeg daar bij het genoeglijk exploiteren van mijn slechte geheugen en u snapt de chaos in mijn leven. Lijstjes van klussen is het advies van mijn vrouw. Ze snapt het dus niet, want klussenlijstjes zijn problemen, geen oplossingen. Toch ligt er één lijstje boven, ééntje beneden die ik soms op de trap leg om “Zometeen” naar boven te nemen ter fusie met de andere. Verder drie vaste stapels paperassen op het bureau in volgorde van “Te Doen” belangrijkheid, het boodschappenlijstje beneden op tafel, mijn succesagenda in het colbert, en het telefoontje dat  piept als ik in mijn agenda moet kijken. Het helpt maar weinig. Nu ben ik een lijstje met smoezen aan het maken.

Uitstellen en smoezen Read More »

Vrije artsenkeuze is niet duur

Vrije artsenkeuze is niet duur. Vrije keus voor diagnostiek en behandeling, dat is duur. Dokters zijn niet duur. Wat ze veroorzaken wel: al die foto’s en laboratoriumonderzoek, al die ingrepen en medicijnen. Dat kost. Ziektekostenverzekeraars contracteren nu aard en hoeveelheid van de diagnostiek en de behandelingen in een ziekenhuis. Ze zijn druk met pingelen over de prijs van 1000 coloscopieën. Dat is de verkeerde kant van de handel als ze de kosten beheersbaar willen houden. Bij een markt met een ongeremde vraag red je het niet met kostenbeheersing. Je moet de vraag beperken door het basispakket te verkleinen.

Vrije artsenkeuze is niet duur Read More »

Artsenkeuze is er genoeg

Een man wil voor zijn hersenbeschadigde partner met een beroerte een ander ziekenhuis, want de neuroloog wil verpleeghuis en hij wilde revalidatie. Een andere neuroloog in dat ziekenhuis wilde hij niet, want “Alle neurologen zullen wel zo denken”. Daar had hij gelijk in. Revalidatie vond ik zinloos. Het leek me ook wreed met zo’n patiënt te gaan zeulen. Het was de verkeerde vraag. De vraag moest

Artsenkeuze is er genoeg Read More »

Katten van balkon gooien

De kat die een val van 11 verdiepingen overleeft is geen reden 1000 katten van het balkon te mikken. Want gemiddeld bezien is 11 verdiepingen slecht voor katten. Net zo is het niet verstandig 1000 patiënten bloot te stellen aan onvoldoende bewezen behandelingen, ook als dat af en toe een leven redt; ook als over tien jaar blijkt dat die nieuwe behandeling wel effectiever is. Je hoort verhalen over opgegeven patiënten die op het nippertje bij een andere dokter terecht kwamen en alsnog levensreddend behandeld werden, met een nieuwe techniek, alleen bij die ene dokter. Dat zijn de katten die 11 verdiepingen overleven. Vrije artsenkeuze is het thema, de verzekeraar de boosdoener. Alsof de verzekeraar goedkope contracten sluit met ziekenhuizen die expres inferieure zorg leveren omdat ze minder betaald worden. Dit is een onzinnige redenering. Het misverstand

Katten van balkon gooien Read More »