november 2016

Menswerking en marktwerking

Marktwerking bij menselijk gedrag is een bekend thema. Economen snappen er niet zo veel van en schrijven daarom boeken vol. Politici hebben wel diep inzicht in de materie en roepen dat het fantastisch is, of vreselijk. Vermarkten van mensen zelf is verboden sinds het afschaffen van de slavernij in 1814, door koning Willem I. Vermensen van de markt is wat ons rest. Het is zelfs een oud gebruik. Fooien geven bijvoorbeeld gaat tegen de marktprincipes in. Je wilt je waardering laten merken en betaalt meer dan hoeft. Bovendien rond je €1,90 voor koffie af naar € 2. Foetsie is de verleiding van het sluwe prijsje. Ik ken een lokale bestuurder die bij aankoop van een auto fluisterend ‘een zacht prijsje voor de wethouder’ kreeg aangeboden. Hij heeft ogenblikkelijk € 100 meer betaald dan de vraagprijs, voor een hoger ethisch belang. De wereld van de autoverkoper stortte in elkaar. Zelf heb ik ooit direct mijn pinpas getrokken toen een IPad € 500 bleek te kosten. De man was van slag. 

Menswerking en marktwerking Read More »

Ernstige capaciteitsproblemen Jeugdzorg

Tientallen procenten bezuinigen op de Jeugdzorg lukt niet zonder oorlog. Het probleem is zo’n 30 jaar oud, in de hele zorg trouwens. Wat niet werkt is jaarbudgetten zonder harde voorwaarden. Dat bleek wel toen de psychiatrische praktijk Max Ernst zich zo nogal onmaatschappelijk gedroeg door in mei 2015 zijn deuren te sluiten. Collega Bosman deed datzelfde in september 2016. Want hun jaarbudget was op. Dat lieten ze merken in de krant, doelbewust. Wat ook niet werkt is sturen op de inhoud, de ene diagnose of verrichting wel vergoeden en de andere niet (volwassen GGZ, ziekenhuiszorg, tandartsen, GZ-psychologen). Wat wel werkt is nogal radicaal namelijk

Ernstige capaciteitsproblemen Jeugdzorg Read More »

Ruzie in college

Zo’n vreemde begrotingsbespreking heb ik in 14 jaar niet meegemaakt,  nu de spaarpotten van de gemeente leeg raken. De hele raad is aan het schrappen in de begroting, veel meer dan de wethouder van Financiën. Normaal gesproken is dat andersom. Normaal gesproken krijgt het college van burgemeester en wethouders de schuld van alle schulden en willen raadsleden geld uitgeven. Nu niet. Elke fractie van coalitie tot oppositie ziet wel ergens luxe uitgaven. Weg er mee, stop het in de spaarpotten, zo luiden vele moties en amendementen. Al die voorstellen worden door het college afgeraden. Hoe durven ze, bij een bankschuld van 700 miljoen! Blijkbaar willen de wethouders onderling geen ruzie. Ze gunnen elkaar

Ruzie in college Read More »