Beste Stan,
Elk kind kiest zijn rol in het leven. Dat is in jouw geval niet eenvoudig. Je moeder is namelijk kinderpsycholoog en je vader drijft een hotel. Je vader communiceert zich dus de hele dag een ongeluk. Die man is bekaf ’s avonds. Je moeder spreekt kinderen die zich ongebruikelijk gedragen, om van de ouders maar te zwijgen. Ze smachten dus thuis naar rust. Jij en je 2-jarige zusje Lise zijn daar verantwoordelijk voor. De leuke kant is dat je zelf bepaalt wat rust is. Jongetjes en meisjes verschillen daarin. Ik zal je dat uitleggen. Je zus heeft gekozen voor de rol van het vrolijke, eigenzinnige mens. Iemand die zich goed kan redden zonder kinderpsycholoog. Dat is prettig voor je moeder, dus dat is geregeld. Richt jij je maar op je vader. Voor hem hoef je heus niet de hele dag vrolijk te zijn. Een eigen willetje hoeft al helemaal niet; veel te vermoeiend voor jongetjes. Kouwe drukte is voor meisjes.
Word jij maar een beschaafd, gezeglijk, precies formulerend en doelgericht kind. Zo beschreef je vader zichzelf, in zijn sollicitatiebrief jaren geleden. Niet helemaal waar natuurlijk, maar zo ziet hij zichzelf graag. Pak die rol. Dan kan die man geestelijk tot rust komen bij jou, na een dag hotelieren. Daar krijg je veel voor terug. Jullie gaan rollenbollen in het gras. Dan vertelt hij verhalen, over vogels en mooie wolken. Hij draagt je op zijn rug bij bergwandelingen met nog meer verhalen. Je hoeft alleen maar te luisteren; erg gemakkelijk. Je zus heeft het drukker met haar vrolijkheid en gesprekken. Vrouwen hebben namelijk Gesprekken. Mannen niet. Mannen zeggen wat hun voor de mond komt. Luisteren doen mannen als ze klaar zijn met praten. Luister dus naar de verhalen van je vader, zeg zomaar wat tussendoor, kan niet schelen waarover. Vermijd Gesprekken. Dan ga je het goed hebben.