WAO

 

Wees blij dat er loodgieters en installatiemonteurs zijn. Ze liggen als een slangenmens in uw keukenkastje een lekkage te verhelpen. Omdat uw WC verstopte is liggen zij op hun rug in een natte kruipruimte bij 10 graden boven nul. Er zijn installatiemonteurs van 58 jaar die dit elke dag weer met plezier doen, maar wel met stijve gewrichten.’s Avonds doet alles pijn.’s Ochtends krijgen ze van strammigheid nauwelijks hun broek aan. Zijn ze zo dom geweest voor zichzelf te beginnen, omdat dat beter verdiende, dan moeten ze tot hun 65ste door, als ze het halen.

WAO Read More »

Erg

 

Wat is de ergst denkbare pijn? Wat is erg? Meer of minder erg bepaal je door de ene pijn met een andere te vergelijken. Pijn van een kaakabces en pijn van een gebroken pols bijvoorbeeld. Uw gebroken pols doet behoorlijk zeer, maar uw kaakabces doet meer pijn want de zenuw klem zit in de pus. Pijn met machteloze woede is erger, na een mishandeling bijvoorbeeld, zoals buschauffeurs nogal eens overkomt. Maar breekt u uw arm door een val van uw paard, dan is de pijn minder erg.

Erg Read More »

Dystrofie

Mensen met dystrofie ontwikkelen indrukwekkende pijn en beperkingen na geringe blessures. Kneuzingen, een tennisarm, een knel zittende zenuw, het geneest allemaal niet. In hoog tempo wordt het juist erger. In een paar weken kan een tennisarm, zo’n peesontsteking bij de elleboog, uit de hand lopen tot pijn van nek tot vingers, een opgezette arm, en wit-blauwe zwetende huidverkleuring. Aanraken is erg pijnlijk. Ze dragen hun arm als het ware voor zich uit, alsof het een vals hondje is dat tot hun afgrijzen aan hen vast zit. Ze zeggen steevast ‘mijn pijndrempel is hoog’. Ze bedoelen dat ze hun best doen om flink te zijn. Maar in feite is hun pijndrempel superlaag: tennisarmpijn zonder te bewegen.

Dystrofie Read More »

Moeders

Moeders die hun kind steunen bij het hechten van een lelijke wond weten ook niet altijd waar ze goed aan doen. Ze willen troosten, maar hoe doe je dat? Uitgezocht is wat voor soort reacties er zijn van ouders in zo’n situatie. Eén reactie is de beschermende, zorgende reactie. Moeder neemt het als het ware over. Het kind hoeft niet bang te zijn, de pijn valt mee. Moeder zorgt dat het goed komt en straks krijg je een ijsje. Dit plaatst het kind in de passieve rol. Het kind is slachtoffer en wordt verzorgd. Een andere manier van moederlijk reageren is de pijn bagatelliseren en de reactie van het kind bekritiseren. Stel je niet aan, je moet flink zijn (ben je nu niet), het valt reuze mee. Als je beweegt, dan kan de dokter niet werken. Kortom, het kind doet het niet goed. De derde manier

Moeders Read More »

Eigen pijn

Pijnonderzoekers moeten wel eens wrede mensen zijn. Onlangs vroegen ze een aantal vrijwilligers naar hun pijnlaboratorium te komen. Ze wilden weten of jezelf pijn doen minder pijn doet dan wanneer een ander je pijn doet. Hoe je op die vraag komt is me een raadsel.

 

Ze lieten ze eerst voelen wat pijn is met een zogenaamde druk-algometer. Dat is een apparaatje waarmee je hard in je vel knijpt en de knijpdruk meet. Eerst werden ze geknepen tot het pijnlijk was.

Eigen pijn Read More »

Paracetamol

 

Paracetamol is vooral een pijnstiller. Maar het wordt overal voor gebruikt, ook voor niet-pijnlijk onwelbevinden. Niet omdat het helpt, maar om wat te kunnen doen en omdat het geen kwaad kan. Eigenlijk is dit een vreemde redenering. Zo worden paracetamollen ingenomen als men slapeloos is, onzeker op de benen, ergens een drukgevoel heeft.

Paracetamol Read More »

Hoop

“Het is helemaal niet nodig dat iemand drie dagen in bed ligt met migraine. Zoek net zo lang door tot je een triptan vindt die het binnen twee uur heeft gepiept”. Dit zei ik in een interview in een boek (Noortje Russel, ‘Mijn hoofd en ik’). Een mevrouw schreef: “Dit klopt echt niet, niet voor mij en veel anderen”. Ze was verontwaardigd over zoveel valse hoop Haar migraine, zeker rond de menstruatie, reageert op geen enkel medicijn. Ze voelt zich miskend. Die mevrouw heeft natuurlijk gelijk. Niets is absoluut. Er blijft een groep migrainemensen over de niet goed te helpen is.

Hoop Read More »

Alles naar wens?

Sofie is bijna vier en heeft hoofdpijn. Met haar ouders komt ze binnen, zelfstandig, tussen moeder en vader, niet aan het handje, zonder de schuchterheid van de drie-jarige. Op mijn vragen trekt ze het gezicht ‘Wat een domme vraag, zeg!’ en laat het verder aan haar ouders over. Einde audiëntie. Volgens haar ouders zegt ze nooit uit zichzelf dat ze hoofdpijn heeft. Dus vragen ze haar vaak. Alles bijeen heeft ze waarschijnlijk twee soorten hoofdpijn. Bij de éne speelt ze gewoon door, bij de andere ziet ze er pips uit, ze is dan stiller. In beide gevallen duurt het waarschijnlijk een uurtje of korter. Het zou me niet verbazen als ze later duidelijke migraine en gewone hoofdpijn zou ontwikkelen. Nu valt er niet veel verstandigs van te zeggen. De oorzaak weten de ouders al. Sofie eet slecht en drinkt te weinig.

Alles naar wens? Read More »

Hoedannen

Nederlanders zijn flinkerds. Ze vinden dat ze flink moet zijn. En medicijnen? Ja maar dat is toch troep, dus die neem je zo min mogelijk. Bij gewone hoofdpijn is deze hekel aan medicijnen slikken, meestal een verstandige opvatting. Maar bij migraine is het niet zo verstandig. Zo sprak ik vorige maand iemand die aan het begin van een migraine aanval net doet alsof het geen migraine is. Ja maar dat kan ik niet gebruiken, een migraine aanval. Dan slikt hij een paracetamolletje. Het is troep, ja, maar je moet toch wat. Het helpt nooit.

Hoedannen Read More »

Dromerig

In de herstelfase van een migraine-aanval kunnen mensen zich beroerd voelen. Ze spreken dan van zich gekraakt voelen, moe, gapen en slapen. Ze noemen het wel een katergevoel. De hersenfuncties staan op een somber pitje, met tobben, depressief, zich slecht kunnen concentreren, niet veel tegelijk kunnen verdragen tot aan prikkelbaar en mopperen aan toe. Het is voor iedereen anders, als ze het al hebben. Dit is de migraine na-dag, zo noem ik het maar.

Dromerig Read More »