Chronisch pijn begint acuut voordat het chronisch is, vaak met iets waar pijn voor bedoeld is: een weefselbeschadiging aanduiden, zoals een peesontsteking. Soms blijft de pijn bestaan, ook als de peesontsteking allang over is. Het komt zelfs voor dat pijn zonder oorzaak begint, zonder weefselbeschadiging.
Die pijn is een vergissing. Dit doet denken aan de autotechniek, zoals ik er tegenaan kijkt. Zolang de auto rijdt is de elektra stuk, niet de motor. Je kunt gewoon doorrijden, want anders stond de auto wel stil. Ik trek me dus niets aan van oranje lampjes. Mijn dochter vindt dit een gevaarlijk opvatting. Laatst reed ik stiekem door met een fout oranje olielampje. Lampje stuk, denk ik dan, of dolle software. Zij greep in en bracht de auto naar de garage. Inderdaad bleek de auto prima. Het elektronische systeem was stuk, zo was de autodiagnose.
Net zo met chronisch pijn. Soms draait het pijnsignaal dol. Dan doet iets pijn zonder reden. Dan is de pijn-elektronica stuk. Mijn auto had dus geen pijn aan zijn olie, maar aan de draadjes naar het olielampje. Mijn dochter vindt dat malle praatjes. Voortaan, zegt ze streng, moet ik in consult bij haar als het over auto’s gaat. Ieder zijn vak.