Communicatiekunde is een soort schimmel in organisaties. Je treft communicatie beoefenaren werkelijk overal aan, als complete stafafdeling, op elke afdeling, bij elk project en naast elke directeur. Geen projectbegroting zonder de regel “communicatie > 30.000 €”. Communicatie is overigens een wat leugenachtig woord. Meestal is het voorlichting; zenden dus, één kant uit. Communicatie zou heen en weer moeten zijn. Maar daar schrikken veel communicatie medewerkers van. Daarom heet een klant die er even over wil praten een klager die een klacht heeft. En dat is een andere afdeling, de klachtencommissie. Erg ingewikkeld is het niet, dat vertellen aan je klanten wat je doet. Veel vaklui kunnen zo’n foldertekst wel schrijven, of voor Omroep Flevoland vertellen wat ze doen. Ik geef toe, er zijn er ook die een beetje redactie goed kunnen gebruiken. Daar is dan de afdeling communicatie voor. Goed, dan stellen we één redacteur aan. Dat is bovendien handig voor bestuurders, want die kunnen zich dan achter de afdeling communicatie verschuilen, bij incidenten. Het gekke is

…

Communicatie zonder communicatie medewerkersLees verder »

Wist u dat onze grondwet uit 1848 het liberté, egalité, fraternité van de revolutionaire Fransen is overgenomen? Maar net ietsje anders. In onze grondwet staat niet vrijheid maar gelijkheid bovenaan. Nederlanders zijn zo ontzettend gelijk dat iedereen tenminste evenveel wil hebben als een ander, verdiend of niet. Vrijheid is vertaald als vrijheid van meningsuiting over alles. Dat is te merken. Een grote mond tegen autoriteiten en deskundigen vinden velen normaal. Want Nederlanders zijn allen professor in de alleskunde. Kap één boom in een wijkje en tientallen bomendeskundigen komen aangestormd; allemaal cum laude afgestudeerd aan de Google University. Broederschap was lastiger voor die Grondwetscommissie in 1848. Wettelijk verplichten leek wat overdreven.

…

Graaien en de GrondwetLees verder »

Kleindochter op de schaats op een App-filmpje, twee-en-een-half jaar. Een mooie leeftijd om met schaatsen te beginnen. Ik moest gelijk aan boterhammen met pindakaas denken, in haar rugzak, schaatsend naar de horizon. Ze leert continu. Haar wacht een propvolle agenda. Want schaatsen is maar één van de vele basisvaardigheden die ze met vallen en opstaan moet leren. Ze kan overigens goed vallen. Ze piept niet zo makkelijk. Plat op je gezicht vallen is meer een hinderlijke belemmering van een leuk avontuurtje. Veel tijd besteedt ze er niet aan. Eerst moet ze leren fietsen natuurlijk. De loopfiets beheerst ze al, later

…

Schaatsen met pindakaasLees verder »

Zwarte Piet wordt niet gediscrimineerd. Daarom is het geen maatschappelijk probleem. Zwarte Piet speelt vrolijk  allerlei rollen, net waar hij zin in heeft, in de geest van de tijd. Als het maar een kinderfeestje is. Het is een symbooldiscussie, over wat anderen dan de kinderen, Piet en Sinterklaas er in zien. De kinderen zijn nu het doelwit van een klein groepje uit Amsterdam Zuid-Oost die na 50 jaar immigratie uit Suriname en de Antillen plotseling een slavernij monument wilden, over de geschiedenis van de 17e en 18e eeuw. Alsof dat iets te maken heeft met discriminatie nu. Het is symbolen zoeken. Het gaat niet over discrimineren, want dan moet je het over feitelijke discriminatie hebben. Dan gaat het over een feitelijk maatschappelijk probleem waar je wel boos over kunt zijn op de plek waar dat gebeurt; bij sollicitaties bijvoorbeeld. Gekrakeel dus

…

Zwarte Piet wordt niet gediscrimineerdLees verder »

Pas op met de komma. Notarissen weten dat. “Ik vermaak al mijn bezittingen die onbelast zijn aan neef Karel …”.  Zonder komma erft Karel alleen de oude Mercedes. Met een komma ook het miljoenenbedrijf en het kasteel. De anekdote is dat de nazi’s een foute bijbeltekst gebruikten om de jodenmoord te rechtvaardigen, met een komma. “De joden, die de Here Jezus gedood hebben, …. De toorn (Gods) is over hen gekomen tot het einde”. Zonder komma hoefden alleen de beulen gestraft te worden; met de komma alle joden.
De oude Grieken waren enthousiast over de uitvinding van leestekens. Want ze beitelden uit zuinigheid alle letters achter elkaar in het steen, zonder spaties. Dat is lastig lezen. Erg vervelend vonden ze dit niet, want ze lazen zelden. Hun lol was

…

Pas op met komma’s en spatiesLees verder »

Rechts heeft voorrang. Als dat onpraktisch is, dan laat je de ander voorgaan met een vriendelijke handzwaai. Dan heb je geen witte strepen en verkeersborden nodig. In Italië houdt niemand zich aan de verkeersregels. Ze dringen voor, ze wurmen zich door een file heen, of laten de ander even voorgaan. Heel vriendelijk lossen ze dat ter plekke op. Kan dat ook in Nederland, of hebben we teveel hufters? Dat is lastig. De wegen van de stad zijn nu volgeplakt met strepen en borden, om hufters af te remmen. Dat is een beetje raar. Want juist hufters houden zich niet aan strepen en borden. Voor gewone mensen zijn geen borden nodig. Laten we ons beperken tot vijf verkeersregels. Voorrang heb je op de dreven, rotondes, zebrapaden en met een groen stoplicht. Anders heeft rechts voorrang. Meer spelregels zijn er niet nodig. Wel is er goed overzicht op kruisingen nodig en onderlinge vriendelijkheid. Blijft over wat we met die hufters aanvangen, die lui

…

Rechts heeft voorrang en huftersLees verder »