Er zijn grofweg drie soorten keelpijn. Keelpijn veroorzaakt door een verkoudheidsvirus, door een bacterie en door het Pfeiffer virus. De eerste zie ik elke dag, de tweede één keer per maand, de Pfeiffer een paar keer per jaar. Van alle drie kun je behoorlijk ziek zijn, met koorts erbij. Een verkoudheidskeelpijn gaat vanzelf over na drie volle dagen. Bij de bacteriële kun je penicilline geven. De Pfeiffer gaat weer vanzelf over na een ruime week koorts en je bent er een paar weken gammel van. Hoe maak je het verschil uit?

…

KeelpijnLees verder »

Wees blij dat er loodgieters en installatiemonteurs zijn. Ze liggen als een slangenmens in uw keukenkastje een lekkage te verhelpen. Omdat uw WC verstopte is liggen zij op hun rug in een natte kruipruimte bij 10 graden boven nul. Er zijn installatiemonteurs van 58 jaar die dit elke dag weer met plezier doen, maar wel met stijve gewrichten.’s Avonds doet alles pijn.’s Ochtends krijgen ze van strammigheid nauwelijks hun broek aan. Zijn ze zo dom geweest voor zichzelf te beginnen, omdat dat beter verdiende, dan moeten ze tot hun 65^ste door, als ze het halen.

…

WAOLees verder »

Wat is de ergst denkbare pijn? Wat is erg? Meer of minder erg bepaal je door de ene pijn met een andere te vergelijken. Pijn van een kaakabces en pijn van een gebroken pols bijvoorbeeld. Uw gebroken pols doet behoorlijk zeer, maar uw kaakabces doet meer pijn want de zenuw klem zit in de pus. Pijn met machteloze woede is erger, na een mishandeling bijvoorbeeld, zoals buschauffeurs nogal eens overkomt. Maar breekt u uw arm door een val van uw paard, dan is de pijn minder erg.

…

ErgLees verder »

Mensen met dystrofie ontwikkelen indrukwekkende pijn en beperkingen na geringe blessures. Kneuzingen, een tennisarm, een knel zittende zenuw, het geneest allemaal niet. In hoog tempo wordt het juist erger. In een paar weken kan een tennisarm, zo’n peesontsteking bij de elleboog, uit de hand lopen tot pijn van nek tot vingers, een opgezette arm, en wit-blauwe zwetende huidverkleuring. Aanraken is erg pijnlijk. Ze dragen hun arm als het ware voor zich uit, alsof het een vals hondje is dat tot hun afgrijzen aan hen vast zit. Ze zeggen steevast ‘mijn pijndrempel is hoog’. Ze bedoelen dat ze hun best doen om flink te zijn. Maar in feite is hun pijndrempel superlaag: tennisarmpijn zonder te bewegen.

…

DystrofieLees verder »

Moeders die hun kind steunen bij het hechten van een lelijke wond weten ook niet altijd waar ze goed aan doen. Ze willen troosten, maar hoe doe je dat? Uitgezocht is wat voor soort reacties er zijn van ouders in zo’n situatie. Eén reactie is de beschermende, zorgende reactie. Moeder neemt het als het ware over. Het kind hoeft niet bang te zijn, de pijn valt mee. Moeder zorgt dat het goed komt en straks krijg je een ijsje. Dit plaatst het kind in de passieve rol. Het kind is slachtoffer en wordt verzorgd. Een andere manier van moederlijk reageren is de pijn bagatelliseren en de reactie van het kind bekritiseren. Stel je niet aan, je moet flink zijn (ben je nu niet), het valt reuze mee. Als je beweegt, dan kan de dokter niet werken. Kortom, het kind doet het niet goed. De derde manier

…

MoedersLees verder »

Pijnonderzoekers moeten wel eens wrede mensen zijn. Onlangs vroegen ze een aantal vrijwilligers naar hun pijnlaboratorium te komen. Ze wilden weten of jezelf pijn doen minder pijn doet dan wanneer een ander je pijn doet. Hoe je op die vraag komt is me een raadsel.

Ze lieten ze eerst voelen wat pijn is met een zogenaamde druk-algometer. Dat is een apparaatje waarmee je hard in je vel knijpt en de knijpdruk meet. Eerst werden ze geknepen tot het pijnlijk was.
…

Eigen pijnLees verder »

Paracetamol is vooral een pijnstiller. Maar het wordt overal voor gebruikt, ook voor niet-pijnlijk onwelbevinden. Niet omdat het helpt, maar om wat te kunnen doen en omdat het geen kwaad kan. Eigenlijk is dit een vreemde redenering. Zo worden paracetamollen ingenomen als men slapeloos is, onzeker op de benen, ergens een drukgevoel heeft.
…

ParacetamolLees verder »