mei 2015

Wijn en hoofdpijn

De anekdote luidt dat een Franse neuroloog uit Bordeaux in de 19e eeuw betoogde dat je van witte Italiaanse wijn hoofdpijn krijgt.  Een Italiaanse dokter argumenteerde dat hoofdpijn alleen voorkwam na rode Franse wijn. Het ziet er naar uit dat de Italiaan gelijk had. Rode wijn geeft vermoedelijk bij meer mensen hoofdpijn dan witte wijn. Maar Frans of Italiaans maakt niet uit. Het gaat om het soort druif en om de wijnmaak techniek.

Wijn en hoofdpijn Read More »

Laat één gelijk nooit winnen; over lokale politiek

Ontevredenheid

Politici zijn altijd ontevreden. Een tevreden politieke kaste levert een vreselijk model op. Ze verschillen van mening, de kern van politiek, ook over hoe hun werk beter kan. ‘Beter’ betekent hier ‘Zelf meer bereiken, ten koste van andermans standpunt’.  Er is een stroming die het beter wil doen, anderen willen het anders doen. Meestal willen die laatsten meer invloed van inwoners op bestuursbesluiten. 

Laat één gelijk nooit winnen; over lokale politiek Read More »

Ebbe, geb. 2 april 2015

Je bent een mens met talenten, dat is zeker. De combinatie Dirks en van Duijn staat daar garant voor. Maar toon ze nooit, want dan ben je de sigaar. Vermoedelijk is je eigen gang gaan een enorm talent van je. Niet doen, hoor! Doe alsof op andere mensen reageren, dingen samen doen en zo, vreselijk belangrijk is. Dat vindt je niet, maar speel het spel maar mee. Anders denken ze dat je alles zelf kunt. Sterker nog, dan moet je veel te vroeg alles zelf doen. Erg vermoeiend, want eten gevoerd krijgen is veel gemakkelijker. Schoenen aantrekken, je zooi opruimen, allemaal zaken die je jaren uit moet stellen. Handjes omhoog, “Mama doen” kraaien, vooral lief kijken, en alles wordt voor je geregeld. Ander ding.

Ebbe, geb. 2 april 2015 Read More »

Rimpels en vellen

Zegt ze in haar racefietsbroek op het terras “Oh jee, het begint bij mijn benen. Allemaal rimpels en losse vellen!” Nee, niet mijn vrouw; een ander van het fietsgroepje. Haar decolleté bij voorover bukken had ik al gezien, maar niets gezegd natuurlijk. Wat zeg je nu als beschaafde man op zo’n opmerking over rimpels en vellen? Niets zeggen, dan kan niet. “Luister je wel? Ik zeg wat!”, krijg ik dan te horen. “Het valt reuze mee!”  is een dubieus antwoord. Vermoedelijk ontspint zich dan een discussie over de subtiele verschillen tussen objectief erg, het subjectieve leed en de humane waarde van liegen tegen vrouwen over hun uiterlijk. Ook een hopeloze variant, heb ik besloten. “Nee hoor, niets te zien!” Wordt niet geloofd. Daarom heb ik voor empathische oprechtheid gekozen. In de hulpverlening doet die het goed bij erge ziektes en groot verlies.

“Inderdaad zeg! Wat erg voor je!” Ik kreeg een vork naar mijn hoofd. Een volgende keer toch maar negeren kiezen, en schakelen naar “Nog koffie?”. Natuurlijk moet ik er dan niet bij zeggen dat negeren in de hulpverlening de klassieker is bij onbehandelbaar getut. Lastig hoor, zeker omdat ik er nu achteraan moet zetten – van mijn vrouw – dat ze best mooie benen heeft. Zou ze me geloven?

Rimpels en vellen Read More »