Ik hou niet van verkiezingen. Verkiezingen is een beetje vreemd circus. Het gaat over beeldvorming en beloftes. Het zou over ideeën moeten gaan, en over wat je bereikt hebt. Doorwrochte betogen met ingezonden brieven in de krant, dat zou het moeten wezen. Maar het blijft bij krantenkopteksten en Facebook leut. Laten we het maar afschaffen, die verkiezingen en de gemeenteraad. Wat dan? Als we niets doen draait de machinekamer van de gemeente gewoon door. De ambtenaren regelen het dan zoals ze dat altijd al doen. Dat gaat veel makkelijker zonder gemeenteraad. Het kan ook met loting, zoals ze dat in Athene deden 350 jaar voor Christus. Iedereen was een keer aan de beurt als raadslid. Zij wezen met loting aan wie burgemeester werd, of wethouder van oorlog, van financiën, van armenzorg. We kunnen ook software bouwen die beslissingen neemt. Een keer per jaar houden we een opiniepeiling naar de lijst voorkeuren van mensen, het éne belangrijker dan het andere. De computer verwerkt dat, waarmee de software afgewogen keuzes maakt, volautomatisch. Genoeg manieren dus om het zonder gemeenteraad te redden. Laat ambtenaren het maar regelen, of kies raadsleden met loting, of laat de computer verstandige keuzes maken. Oh ja, er is nog een mooi model. Mark Rutte
als gekozen levenslange dictator. Voorlopig blijkt hij zich niet voort te planten. Dat scheelt voor de toekomst. Geen kinderen die weer een bak geld kosten. Dan krijgt hij een budget van 50 miljoen voor zijn hofhouding. Dat is een kwart van de kosten van alle 400 Nederlandse gemeenteraden. Vervolgens schaffen we het Huis van Oranje af. En wordt Willem Alexander de rechter hand van Rutte, voor € 180.000 per jaar; bruto natuurlijk. Zijn we toch nog goedkoop uit met die twee mannen.