Paracetamol is vooral een pijnstiller. Maar het wordt overal voor gebruikt, ook voor niet-pijnlijk onwelbevinden. Niet omdat het helpt, maar om wat te kunnen doen en omdat het geen kwaad kan. Eigenlijk is dit een vreemde redenering. Zo worden paracetamollen ingenomen als men slapeloos is, onzeker op de benen, ergens een drukgevoel heeft.
Of als men wat onrustig is, duizelig of een naar maaggevoel heeft. In het Nederlands heet dit allemaal ‘Ik voel me niet goed’.
Vreemd genoeg krijgen kinderen altijd paracetamol zetpillen. Dit is een beetje zielig voor de Nederlandse kinderen. De Britten vinden het een smerige methode, zetpillen. Die geven hun kinderen gewoon een paracetamol drankje. Dit kun je zo kopen, ook in Nederland. Voor zover ik weet is de genante en onprettige zetpil exclusief Nederlands.
De meest bijzondere toepassing van paracetamol is bij koorts. Paracetamol helpt nauwelijks bij koorts, maar het geeft ouders het gevoel dat ze wat kunnen doen. Hoge koorts daalt altijd een keer, dus met een beetje geluk heb je net een zetpil gegeven.Trouwens, het kind ligt dan even bloot en koelt dus wat af.
Koorts is voor mensen een hoog getal op de thermometer. Hoog is eng, stijgend ook. Ik zou zeggen, meet maar geen temperatuur, zo lijkt me, zeker niet als je koortshoogtevrees hebt. Een monter kind met 38.9 koorts, daar zal het wel mee loslopen. En voor een doodziek kind zonder koorts moet je de dokter bellen.
Een kind is namelijk ziek als het er ziek uit ziet, als het pijn overal heeft, als het zich ziek gedraagt. Een kind kan dan opknappen van paracetamol, omdat het dan minder pijn doet allemaal, door de pijnstiller Paracetamol.
En leg die zetpil naast de rectale thermometer, in het museum.