Rust om het onveranderlijke te accepteren, moed om het veranderbare aan te pakken en wijsheid om het onderscheid te maken. Dit is niet van mezelf, maar van een dominee uit de vorige eeuw en stond in een tijdschrift. Over accepteren: moet je accepteren dat mensen hun familieleden verwaarlozen, mishandelen, verkrachten en jarenlang opsluiten in huis?
…
Wat nu als je niet meer kunt wat je wilt? Het is makkelijker als je niet meer kunt wat je moet. Tenminste, dan is het makkelijker adviezen te geven. Laat je niet opjagen, zeggen we dan. Jij bepaalt wat je doet en niet een ander. Neem vakantie, leer “nee” te zeggen, laat niet over je lopen. Die adviezen opvolgen is trouwens weer verdraaid lastig. Maar goed, wat nu als je niet meer kunt wat je wilt?
…
John heeft zijn levenlang gezopen als een dragonder. Op zijn vijfenveertigste was zijn lever één littekenklont, tien liter vocht in zijn buik, suf van de geelzucht. Hij heeft het overleefd. Sindsdien dronk hij niet meer. Hij en ik waren daar trots op. Ondertussen was zijn brein pap geworden. Dat heet Korsakow. De uitleg daarover blijft niet hangen. Daarom heb ik hem een brief geschreven.
…
Je hebt dokters die willen genezen en dokters die ook willen zorgen. De genezers ergeren zich aan gezondheidsproblemen die niet te genezen zijn. Ze mopperen op al die zorgconsumenten op de huisartsenpost die wat hen betreft net zo goed op maandag gezien kunnen worden. Ze vinden dat blaasontstekingen, verzwikte enkels, zere knieën en vlekjes echt niet nu bekeken moeten worden.
…
Niet alleen genezen Read More »
De organisatie van huisartsenposten wil minder wissewasjes op het spreekuur ’s avonds en ’s nachts. Ze willen een grote voorlichtingscampagne. Daar gaan reclamebureaus rijk van worden. Wissewasje is een vier eeuwen oud woord dat niets betekent. Het is zomaar een klankreeks. Een wissewasje is dus niets, een onbetekende klacht. Ik vind dit raar, zo’n afkeer van wissewasjes. Huisartsenposten zijn er ook voor de wissewasjes.
…
Er zijn gezondheidklachten die we snappen en er zijn er die we helemaal niet snappen. Die laatste kennen we goed, want je hoort ze elke dag. Dit is dan onze tekst: “Geen idee hoe het komt dat u dit heeft. Maar wees gerust, ik hoor het om de haverklap van mensen” . Ik geef toe, het wordt lastig als iemand tien van dit soort onbegrijpelijke maar zeer bekende klachten heeft.
…
Dag Pa! Je bent een jaar geleden gestorven. Ik kom even een praatje maken, meer voor mezelf, want antwoord geef je niet meer. Gisteren hebben we je graf bezocht; niks bijzonders eigenlijk, een beetje dooie boel met stenen en plantjes.
…
Je stoot met je winkelwagentje in de supermarkt een stapel koekjes om. Het wordt een genante warboel. Schuldig om je heen kijken, stom van je, sorry zeggen, en opruimen. Er zijn mensen die ogenblikkelijk gaan trappen tegen het winkelwagentje. Een enkeling is hier extreem in.
…
In mijn spreekkamer kom ik vrolijke, ondernemende snuiters tegen, die van drie jaar bedoel ik. Ze pakken alles wat los en vast zit. Vaders en moeders worden daar soms onrustig van. Ik niet, de peuter al helemaal niet. Nee, dat mag niet. Foei, leg terug. Dat is niet van jou, maar van de dokter. Tenenkrommend is de opmerking “Blijf af, anders geeft de dokter je een prikje”. Vreselijk vind ik dat. Investeer je in een goede arts-patient relatie met driejarigen en zo’n ouder verprutst dat. Mij zwart maken, mij als boeman gebruiken; lekker makkelijk is dat.
…
Antibiotica helpen zelden bij keelontsteking, bronchitis of kaakholte-ontsteking. Dit is de boodschap van praktijkrichtlijnen. Praktijkrichtlijnen zijn strenge regels, gebaseerd op studies die het effect van antibiotica meten. Bij luchtweginfecties, de gewone huis-tuin-en-keuken infecties, blijkt dan dat het niet zoveel uit maakt of u afwacht of een bacteriedodend middel gebruikt.
…