We fantaseren op de praktijk wel eens over hoe wij zelf oud en dement zullen wezen. We kunnen kiezen uit hoe het allemaal kan, want we zien veel verschillende dementen. Er zijn droeve, schrijnende, aandoenlijk of grappige dementen. Of genoeglijk, tevreden, onschuldig en verbaasd. Angstig overdonderd door al het onbekende, dat kan ook. Lang geleden zag ik vier oudere zussen in hun ondergoed op de bank, eentje was dement, alle vier gierend van de lach. De demente zus wist niet meer hoe een jurk aan moest. Haar drie zussen losten dat op door allemaal hun jurk uit te trekken. Ze hadden pret, al kon demente zus de grap niet meer zo volgen. Zo zouden we wel willen wezen, als we drie zussen hadden.

…

DementieLees verder »

Ik durf er niet goed over te schrijven, over getut. Mensen denken dan dat je al hun klachten getut vindt. Dat wil ik niet, want mensen moeten overal over kunnen praten in de spreekkamer. Bovendien moet je oppassen voor de Kwaaie Tut. Die vliegt je zowat aan als je zegt ‘Is niks. Nog meer vragen?’. We gaan dus wat omzichtig om met getut, uit beduchtheid voor klachtenprocedures. Bovendien, ons werk is nu juist onderscheid maken tussen kleine en grote klachten, tussen beroerd gaat over, beroerd gaat nooit over en behandelbaar. Dat is wat we doen. De hersenchirurg doet wat anders. Die ziet alleen behandelbare zaken. Dat lijkt me wel makkelijk, eigenlijk.

…

GetutLees verder »

Er zijn twee soorten redenen voor schulden: eigen schuld of andermans schuld. In de krant gaat het altijd over eigen schuld. Dat is prettig voor krantenlezers zonder schulden. Die kunnen dan moraliseren. Een ander dom vinden is een prettige gedachte. Bij de andere groep moet je denken aan de zakenpartner die met de centen gaat lopen en jou de kosten laat. Jarenlang ploeteren en hopen dat je het bedrijfje alleen overeind kunt houden. Of denk aan hulpelozen, gestoorden en beschadigde mensen. Die verdwalen in de bureaucratie. Die zien financiële fouten van instanties niet. Brave hulpeloosheid helpt niet als instanties slordig zijn. Of de ex die bij de scheiding slim wegloopt voor de gezamenlijke schulden. Denk aan agressieve ex-en waarbij de ander het wel uit het hoofd laat om te procederen over de gezamenlijke schuld.

…

SchuldenLees verder »

Vorige week zei een vrouw ‘Het gaat niet goed met me’. Tissues. In één jaar had ze acht forse tegenvallers. Moeder dement, vriendin overleden, conflict met de baas, collega ziek, financiële ellende, verhuisd, puberzoon met problemen, man ontslagen. En nu was het op, burn-out, afgebrand, uitgeput. Soms duikt in zo’n verhaal oud verdriet op, oude krassen op de ziel. Dan is het lastiger, want oude zielekrassen voeden de actuele burn-out als petroleum op een kampvuur. Ik feliciteerde haar, want ze was recordbreker met acht keer ellende.

…

Burn-outLees verder »

Op de ene afdeling van een verpleeghuis bepaalde de verzorging voor nieuwe bewoners hoe de kamer werd ingericht, welke plant er kwam en verzorgde ook die plant. Op de andere afdeling bepaalden de nieuwe bewoners dat zelf. Ze zorgden ook zelf voor hun plant. Al snel bleek de laatste groep gelukkiger te zijn. In dit onderzoek bleek na anderhalf jaar de sterfte in de groep zonder controle over hun omgeving 30% te zijn. De sterfte in de andere groep met controle was 15%. Zelfcontrole, je leeft er langer mee en je bent gelukkiger.

…

KamerplantLees verder »

Een oude dame ligt op sterven. Lang zal het niet duren, want ze drinkt al meer dan een week niet. Haar dochter komt morgen uit Australië over. Dan blijkt de dochter pas een vlucht een week later te kunnen nemen. De dame blijft sterven zonder dood te gaan, zonder te drinken. Pas als haar dochter binnenstapt, naast haar zit, pas dan sluit ze de ogen, met één tevreden zuchtje. Dit is wonderlijk,

…

WonderenLees verder »