Huisartsen mopperen even hartstochtelijk als andere Nederlanders, op de regering en op de leidinggevende. Een ander geliefd mopperonderwerp is dat teveel patiënten de huisartsenpost bezoeken, met getut en gedoe wat ook overdag kan. Uit een studie naar bezoek aan de huisartsenpost van Amersfoort blijkt dat van de bezoekers 70% met medisch noodzakelijke vragen komt, 20% met niet-noodzakelijke maar wel invoelbare zaken. Slechts 10% is regelrecht getut. Dat valt dus reuze mee. Ik vind het knap van de assistentes die de telefoon bedienen. Ze doen het ook goed, met nauwelijks missers en bovendien tevreden klanten. Wat is dat, “Niet nodig maar wel invoelbaar”? Dat zijn steken op de borst

…

Mopperdokters en zeurkousenLees verder »

Dokters hebben net als anderen hun sympathieën en antipathieën. Maar die houden we voor ons. Die sympathieën zijn persoonlijk. Ze hebben niets te maken met het gezondheidsprobleem. Zo heb ik een sympathie voor de drinkende, cocaïnesnuivende, liegende en schuldenmakende medemens. Ik vind het sneu volk waar ik graag mee praat. Ze grossieren in tegenvallers en pech. Ze zijn meester in het nemen van verkeerde beslissingen. Ze kunnen wel wat steun gebruiken. Andere dokters zullen meer sympathie hebben voor angstige, hulpeloze mensen met een onwaarschijnlijk aantal gezondheidsklachten.

…

Sympathieke patiëntenLees verder »

Wij zijn ongezonde 60-plussende mannen. Leefstijladviezen slaan we in de wind, want we maken zelf wel uit wat een goede leefstijl is. We zitten graag in de tuin met sigaar en glas. We praten over cigarillo’s of een maatje leuker, Ketel-1 of toch Jameson. Meer keuzes zijn er niet. Want dat is onze leefstijl. Die verkiezen we boven andermans adviezen. Natuurlijk sporten we, voor de gezelligheid vooral. Dokters? Aardige man, die huisarts; realist ook. Die zeurt allang niet meer over leefstijl. Lastiger is die verpleegkundige van de dokter. Prima mens trouwens, kun je mee lachen. Om de haverklap belt ze op, of we een gaatje in onze agenda hebben; voor bloeddruk, cholesterol, het gewicht en of we wel gezond leven.

…

Ongezonde mannenLees verder »

Gelukkig zit in de spelregels voor vergoeding van borstvergroting geen psychologie. Want dan krijg je het niet voor elkaar spelregels te maken die rechtvaardig zijn. Dit soort psychisch leed is te zeer subjectief. Het gaat vooral om de beleving, de toegekende waarde door de patiënt zelf. De één kan zonder borst na een kankeroperatie goed verder. De ander wordt ernstig depressief van theezakjes na een borstvoeding periode. Omdat je die beleving niet op een faire manier kunt vergelijken met andermans leed is er geen spelregel te verzinnen voor vergoeding van zo’n operatie. Dit is niet anders op te lossen dan door als spelregel te hanteren “Alleen vergoeding bij kanker en ongeval”. De andere spelregel “Altijd vergoeding als de patiënt de eigen borsten vreselijk vindt” is te duur. Dit is een maatschappelijke keus. Dat is politiek. Om dit soort kwesties

…

Borstvergroting is politiekLees verder »

Bezuinigen in de Geestelijke Gezondheidszorg, de GGZ, dat snap ik. De kosten stijgen te hard. Geen wonder trouwens, want iedereen heeft met elk probleem altijd recht heeft op elke zorg. Financiers en wetgevers zeggen dat de GGZ beter wordt van bezuinigen door te sturen op inhoud, zorgsoort en volume. Dat is mooicommuniceren van slecht nieuws. Er is nog nooit een goed zorgsysteem kwalitatief verbeterd door financiers en wetgevers, wel verslechterd. Minder geld, evenveel rechten op zorg en zeggen dat de GGZ veel beter kan, dat is de kluit belazeren. Waarom trouwens die drukte om meer kwaliteit? Was er een probleem dan? Ik denk het niet. Dat het een versplinterde rommelmarkt is geworden met een exploderend aantal aanbieders waaronder ondernemende kruimelaars en charlatans, dat komt niet door de beroepsgroep. Die was juist aan het fuseren en certificeren. Die versplintering is ontstaan doordat elke individuele hulpvraag met goud behangen is, ongeacht nut en kwaliteit van de GGZ-hulpverlening daarvoor. De GGZ is duur geworden door de keuze van de wetgever: vraagsturing, concurrentie tussen aanbieders en een open-eind-financiering. Het lijkt de economie van de drugshandel wel.

…

Laat de GGZ vlot ineenstortenLees verder »

De wachttijden voor medisch specialisten zijn jammer genoeg erg kort geworden. Niets krijgt meer de tijd vanzelf over te gaan. Desondanks durven veel specialisten, zeker die in ons lokale ziekenhuis, alsnog te zeggen dat “… “In dit geval, gezien de bevindingen, is afwachten beter”. Dat durven ze helemaal als je dat ook zo in de verwijsbrief zet. Dan zegt de specialist “Zoals uw huisdokter al schrijft, we kijken het even aan”. Ik kan dat rustig opschrijven, want mijn patiënten zijn mans genoeg om over hun opvattingen te onderhandelen als ze er iets anders van vinden. Het is lastiger, uitleggen dat je niets wilt doen. Iets doen is leuker en gaat veel sneller.

…

Wachttijden zijn gezondLees verder »

Bij scheiding waren vaders vroeger regelmatig de dupe als het om contact met de kinderen ging. Een kwaaiige ex die de ander terugpakte via de kinderen, dat kwam nogal eens voor. Daarom is de wet veranderd. Nu is co-ouderschap standaard na scheiding. Beide ouders hebben het gezag. Dit betekent dat een vader – of een moeder natuurlijk – hulpverlening voor het kind kan weigeren. Onbereikbaar zijn of zelfs het kind nooit erkend hebben, het doet allemaal niet ter zake. Toestemming van de andere ouder blijft noodzakelijk op straffe van vervolging van hulpverleners. Een biologische ouder kan na jaren afwezigheid een bezoekregeling afdwingen met dwangsommen, ook als de kinderen na zo’n bezoek dagen van slag zijn. De wet betekent

…

Gebruiksrecht van incestpapsLees verder »

Mannen dysfunctioneren in bed in grote aantallen. Erectie is een probleem bij 5-15% van de mannen. Te vroeg klaarkomen gebeurt bij 20-30% van de mannen. Wat mannen een normale klaarkomtijd vinden blijkt gemiddeld op 10 minuten neer te komen, 2-3 minuten vinden mannen te vroeg. Gemiddeld betekent hier dat de helft nog sneller klaar komt. Er zijn er dus die de minuut niet halen. Dan lijkt vrijen op zo’n Candy Crush spelletje met die vreselijke bommetjes: plof!, game over na 6 moves. Tel die cijfers op en bijna de helft van de partners – en de mannen zelf – zal niet aan zijn trekken komen. Er zijn overeenkomsten tussen te vroeg klaarkomen en erectiestoornissen.

…

Snel klaarkomen en Candy CrushLees verder »

Mijn nu overleden vader heeft eens zijn hand lelijk verbrand aan de warme kraan. Want ter preventie van Legionella-besmetting in het zorgcentrum was het kraanwater gloeiend heet gestookt (zie ‘Dement’). Ik nam toen aan dat behalve zijn denken ook zijn pijnzenuwen vertraging hadden. Dat blijkt niet zo te zijn. Mensen met dementie hebben juist een lagere pijntolerantie. Ze zouden dus eerder pijn moeten aangeven dan mensen zonder dementie. Het probleem is dat ze pijn sterk vertraagd rapporteren. Ze voelen dus eerder pijn, maar hebben het er niet over. Ik moest denken aan mijn broer. Broer Erik heeft het Down syndroom, ook een breinziekte. Hij heeft nooit pijn. Erik is een bikkel, vonden we altijd.

…

Demente doof voor pijn?Lees verder »