Ieder heeft zijn neurose. De mijne is uitstellen. Dit neemt groteske vormen aan nu ik met pensioen ben. Voeg daar bij het genoeglijk exploiteren van mijn slechte geheugen en u snapt de chaos in mijn leven. Lijstjes van klussen is het advies van mijn vrouw. Ze snapt het dus niet, want klussenlijstjes zijn problemen, geen oplossingen. Toch ligt er één lijstje boven, ééntje beneden die ik soms op de trap leg om “Zometeen” naar boven te nemen ter fusie met de andere. Verder drie vaste stapels paperassen op het bureau in volgorde van “Te Doen” belangrijkheid, het boodschappenlijstje beneden op tafel, mijn succesagenda in het colbert, en het telefoontje dat piept als ik in mijn agenda moet kijken. Het helpt maar weinig. Nu ben ik een lijstje met smoezen aan het maken.
Die vliegen nogal storend door mijn hoofd. Daar moet een eind aan komen. Gênant is het wel. “Niet Aan Toegekomen” was mijn favoriet toen ik werkte. Nu is dit ridicuul. Ik heb alle tijd. “Zometeen” en “Kan Morgen Ook” zijn tegenwoordig mijn lievelingssmoezen. Ze hebben een grote overtuigingskracht en zijn erg realistisch. “Geen zin” vind ik slap, “Opzien Tegen” helemaal. De slimste is “Daar Denk IK Over Na”. Die is gelukkig niet te controleren, ook niet door mezelf. Acht klussenlijstjes en één smoezenlijst. Morgen maar eens naar kijken.