Wie lange tijd dagelijks pijnstillers slikt voor hoofdpijn, kan hoofdpijn krijgen van die pijnstillers. Dan heb je twee hoofdpijnen door elkaar. Is dit nu een verslaving of mag je dat niet zo noemen? Dit is onderzocht. Maar de antwoorden zijn ingewikkeld.
De neiging tot verslaving aan pijnstillers meet je met een slimme vragenlijst. Dan blijken mensen met reuma die dagelijks pijnstillers slikken weinig neiging tot verslaving te hebben. Bij chronische migraine, bijvoorbeeld twee keer per week een aanval, komt neiging tot verslaving vaak voor, helemaal als ze codeïne gebruiken of triptanen. Verslaafden aan heroïne en alcohol scoren even hoog op de vragenlijst voor verslavingsgeneigdheid als mensen met chronisch dagelijkse hoofdpijn en dagelijks pijnstillergebruik.
Toch is pijnstillerhoofdpijn geen echte verslaving. Het gaat hoofdpijnmensen om het effect, namelijk minder pijn. Waarmee, dat maakt ze niet uit. Echte drugsverslaafden maakt het wel uit. Als ze aan cocaïne verslaafd zijn, dan blieven ze geen heroïne. Drugsverslaafden zijn verslaafd aan die ene drug, dagelijkse hoofdpijn mensen zijn verslaafd aan pijnvermindering. Het is geen verslaving aan pijnstillers, maar verslaving aan pijnstilling.
Verslaving aan pijnstilling is een gedragsrariteit rondom pijn, slikken en wanhopige overwegingen. Het is verslaving aan het eigen gedrag. Als elke verslaving maakt dit de narigheid – hoofdpijn – voor korte tijd kleiner, maar op de lange duur groter – meer hoofdpijn. Zelfverslaving dus, geen pillenverslaving.