Sinds deze maand moeten we u om uw paspoort of rijbewijs vragen. Iemand heeft dat verzonnen, niemand weet meer wie. Daarom gaat het door. We vermoeden dat ziektekostenverzekeraars in de statistieken fraude hebben aangetroffen, met verzekeringspasjes. Daarom moeten alle 17 miljoen Nederlanders eraan geloven. U krijgt pas zorg – en wij pas onze declaraties – als u geïdentificeerd bent. Met strenge blik controleren we uw paspoortfoto.
Er zijn al dokters die hiervoor een politiepet hebben aangeschaft en acteerlessen hebben genomen. Zo kunnen ze optreden volgens protocol zonder onbedaarlijk in de lach te schieten. We nemen uw ID-nummer over in ons dossier. We typen 17 Miljoen keer uw 9-cijferige persoonlijke code in. 153 Miljoen toetsaanslagen, zonder één foutje. Dokters kunnen zoveel tegenwoordig. Vervolgens klikken we een knopje aan met de veelzeggende tekst ‘Identiteit Vergewist’. Dan bent u geen verdachte meer, maar gewoon patiënt. Pas dan mag u in huilen uitbarsten met uw gebroken been, uw galbulten, uw migraine. Het is wel lastig. Sommige mensen lijken zo op elkaar. Denk maar aan gesluierde dames, Chinese kindertjes of pasgeborenen. Of tweelingen, inderdaad, wat u zegt. Gênant is het ook, mensen controleren die je al 30 jaar kent. Het rare is dat iedereen het ook doet. De verordening wordt uitgevoerd, het beleid gevolgd; erg Nederlands. 17 Miljoen Nederlanders doen mee aan de opsporing van 10 fraudeurs, 100 chaotisch levende mensen en 1000 sneue illegalen.
Eigenlijk zou ik willen weigeren hieraan mee te doen. Maar ja, dan ben ik de enige dokter die zijn declaraties niet betaald krijgt. Of ik ben de enige patiënt die geen zorg krijgt. Ik zeg stoer ‘Dat is het me niet waard’. Maar eigenlijk durf ik het niet. Wat ik wel durf is zelf een beetje stout doen: altijd dat knopje aanklikken, ook bij volslagen onbekenden. Heb ik toch nog een verzetsdaad verricht.