Het is koud geworden. Daar wordt je verkouden van, zo zegt men. Dat is een beetje raar. Kou zelf is niet besmettelijk. Verkouden worden van andermans verkoudheidsvirussen, dat kan wel. Tenminste, als zo’n verkouden iemand flink niest en proest, alle kanten uit. Vervelend is dat je verkoudheid virussen niet kunt zien. Daar houden mensen niet van, van onzichtbare oorzaken. Daarom verzinnen mensen een oorzaak, kou en tocht bijvoorbeeld.
In de zomer is de redenering dat het raampje open staat, omdat het warm is. Dan, zo zegt men, wordt je verkouden van de tocht, van de warme tocht door het open raam. In de herfst wordt men ook verkouden, maar nu omdat het raampje dicht staat, want het is zo koud buiten. Een beetje vreemde redenering dus. Toch zit er wat in. In een laboratorium is de tocht-theorie uitgeprobeerd. Maakt het verkoudheidvirus je ziek of de tocht? Gezonde mensen zaten in de ene hoek van het laboratorium, halverwege een scherm en aan de andere kant zaten snotverkouden mensen. Beide waren een potje aan het klaverjassen. Na het wisselen van het pak kaarten werden de gezonde mensen niet ziek van de snotkaarten. Maar toen een ventilator de snotdeeltjes van de verkouden mensen naar de gezonde mensen blies werden de gezonden wel verkouden. Tocht geeft dus alleen een verkoudheid als aan de andere kant van het raam een snotterend hoestend iemand zit. Of als mensen binnen dicht bij elkaar leven, zoals ‘s winters. Koude of warme tocht maakt niet uit, als u maar aan de goede kant zit.
Kortom, stuur verkouden mensen uw voortuin uit voordat u het raampje open zet. Zit er binnen een verkouden iemand, dan moet u twee raampjes tegen elkaar open zetten en zorgen dat het van u af tocht. Wordt u toch verkouden, dan gaat u klaverjassen. Daar worden anderen niet verkouden van, zo is aangetoond.