Afkortingen zijn taalschimmels

In vergaderingen vraag ik vaak naar de betekenis van afkortingen die ik niet ken of niet kan onthouden. Dan blijkt dat de helft van de vergaderaars het ook niet weet.  In de medische wereld zijn al afkortingen ontdekt met meerdere totaal verschillende betekenissen. Laatst: PA: Physician Assistent,  Praktijk Assistent, Patholoog Anatoom, drie verschillende beroepen. Specialistenbrieven worden toenemend onleesbaar door afkortingen. Er zijn er al waar elke diagnose, elke medische handeling met een afkorting wordt opgeschreven. Geheel koeterwaals (KW) voor een huisarts die van 50 disciplines verslagen archiveert. Afkortingen zijn jargon binnen een afdeling. Afkortingen voor buitenstaanders gebruiken is nogal onfatsoenlijk. Het betekent namelijk dat het je geen lor interesseert of de lezer je begrijpt. Medische verslaglegging wordt betekenisloze bezwering om aanklachten tegen “onvoldoende dossiervorming” te voorkomen. Is er een oplossing? Misschien helpt hilariteit, verbazing, misverstanden uitvergroten. Humor? Niet erg waarschijnlijk. Ik denk dat ik het opgeef. Specialistenbrieven worden een soort Twitter-berichten: alleen zenden. We doen het maar weer ouderwets; gewoon vragen aan de patiënt: “En, wat zei de specialist?” Dat schrijf je op. Simpel.