Brieven aan baby’s

Beste Stan,

Elk kind kiest zijn rol in het leven. Dat is in jouw geval niet eenvoudig. Je moeder is namelijk kinderpsycholoog en je vader drijft een hotel. Je vader communiceert zich dus de hele dag een ongeluk. Die man is bekaf ’s avonds. Je moeder spreekt kinderen die zich ongebruikelijk gedragen, om van de ouders maar te zwijgen. Ze smachten dus thuis naar rust. Jij en je 2-jarige zusje Lise zijn daar verantwoordelijk voor. De leuke kant is dat je zelf bepaalt wat rust is. Jongetjes en meisjes verschillen daarin. Ik zal je dat uitleggen. Je zus heeft gekozen voor de rol van het vrolijke, eigenzinnige mens. Iemand die zich goed kan redden zonder kinderpsycholoog. Dat is prettig voor je moeder, dus dat is geregeld. Richt jij je maar op je vader. Voor hem hoef je heus niet de hele dag vrolijk te zijn. Een eigen willetje hoeft al helemaal niet; veel te vermoeiend voor jongetjes. Kouwe drukte is voor meisjes.

…

Stan, 10 maart 2011Lees verder »

Beste Fleur,

Welkom op de wereld, Fleur! Je bent nu het jonge zusje, want je zus Maartje is anderhalf jaar geleden geboren. Daar heb je nog geen last van, maar dat gaat komen. Dus even onder ons, wat voorlichting over grote zussen.

…

Fleur, 15 jan 2011Lees verder »

Mirre, je bent net geboren, 11 oktober 2010. Welkom in de mensenwereld. We moeten wel even bijpraten over mensen. Er zijn namelijk twee soorten, mannen en vrouwen. Jij bent de derde dochter in het gezin. Wat vrouwen zijn, daar kom je dus wel achter. Maar mannen? Je opvoeding hierin zal gebrekkig zijn. Zeker, je hebt ook een vader. Dat is een man. Hij doet alsof een staart vlechten in je haar erg leuk is, maar niet heus! Je haar interesseert hem geen zier. Ik zal het je uitleggen met voorbeelden.

…

Mirre, even over mannenLees verder »

Welkom pasgeboren kerel! 

Heb je even tijd voor een gesprekje over je moeder? Onder ons natuurlijk. Ik ken haar goed. Ze is erg lief, kan ik je vertellen. Dat is lastig voor een kind. Ze is ook nog eens lief in haar beroep als fysiotherapeut. Wij zijn er wel blij mee, maar het zal je moeder maar wezen. Bovendien heeft ze een lieve overtuiging. Op je kaartje staat namelijk dat je van God bent. Je vader denkt daar anders over, maar dat is iets voor later.

…

J, geb juli 2010Lees verder »

beste Suzanne,

Vorig jaar (1994) ontfutselde ik je per ongeluk het geheim van de zwangerschap, tijdens de werkgroep klinisch denken. Hartelijk gefeliciteerd met haar! Maak maar een bijzonder mens van Savannah. Hoewel, ‘maken’ is te sterk, want je moet daarin niet te perfect proberen te zijn. Immers, karakter eigenschappen en toevallige factoren maken van Savannah als vanzelf een speciaal mens, of je dat nu zint of niet. Als presentje hierbij een kinderverhaaltje, voor later, als ze zes jaar is. Aan dit verhaaltje zit een kleine geschiedenis vast, en een sprookje.

…

E-mail en een dwergLees verder »

Lieve Maartje,

Je bent vandaag, 25 september 2009, langs de keizerlijke weg geboren. Makkelijk hè! Even oefenen met ademen, beetje brullen dat je er bent en klaar is Maartje. Je was ook mooi om te zien, pal na de geboorte. Heel anders dan de vervormde hoofden van gewone baby’s. Die moeten nogal worstelen om geboren te worden, langs de gewone route. Ik zal je de details besparen.

…

Maartje, geb 25 september 2009Lees verder »

Dag Bloem!

Je bent vorige week geboren. Je kreeg je naam, Bloem. We zijn blij dat je er bent. Ik kom even een praatje maken, meer voor mezelf. Want veel snap je er nog niet van. Ik vermoed wel dat dit komt, je ouders kennende. Ik wilde even bijpraten over de gedachtewereld. Gedachten zijn dingen die in je hoofd gebeuren, zomaar. Nu is dat nog ‘Heb honger, even huilen en waar is die borst’. Maar over een tijdje wordt dat wat gedetailleerder. Een nieuw mens als jij heeft daar wat voorlichting over nodig. Wat moet je met je eigen gedachten? Want daar gaat het om. Zijn ze vluchtig of bestendig?

…

Bloem, geb. 18 juni 2008Lees verder »

Lieve Nico,

Bedankt voor de mooie lange brief! Ik kon hem natuurlijk nog niet lezen (ik ben pas 3 weken oud), maar ik snapte wel dat ik het niet aan mijn ouders moest vragen. Ik heb hem voor laten lezen door mijn tante J. Maar die moest steeds zo lachen dat ik waarschijnlijk niet alle belangrijke punten te horen heb gekregen…

Ondertussen gaat het best goed hier, hoor. Ik heb darmkrampjes en daarmee krijg ik mijn ouders zover om mij op twee armen door het huis te dragen. Als beloning ga ik dan heel ontspannen hangen, met armen en benen naar beneden (net een luiaard, maar dan andersom).

…

N geb. 25 juli 2008 schrijft terugLees verder »

beste N, 

Ik ben blij dat je er bent. Het is prachtig hier, een leven lang. Je gaat het allemaal beleven.

Maar ik moet je wel wat vertellen. Je hebt wat instructie nodig als kind in een doktersgezin. Dat is echt een handicap. Leven in een doktersgezin is een risicofactor voor zo’n beetje alle pech die een kind mee kan maken.

…

N geb. 25 juli 2008Lees verder »

Lieve L,

Ik moet je even bijpraten over eten. Eten is erg gemakkelijk. Veel hoef je niet te doen om er een plezierige etenstijd van te maken. De komende tijd hoef je maar je mond open te doen, hongerig te kijken of iets vertederends baby-achtigs te doen, zoals met een glimlach met je handen in de lucht te graaien. Is genoeg, je krijgt eten. Later moet je er bij zitten, nog later lang zitten aan tafel. Het is soms even afzien, maar het resultaat is er naar. Er is altijd eten, zomaar, staat altijd op tafel als je trek hebt, van nu af aan tot aan je 25^ste.

Wel is er enige arbeid nodig, wat rituelen waardoor je altijd krijgt wat je hebben wilt: op tijd eten, dat wat je lekker vindt, en vooral voldoende eten.

…

L geb. mei 2008Lees verder »