In de herstelfase van een migraine-aanval kunnen mensen zich beroerd voelen. Ze spreken dan van zich gekraakt voelen, moe, gapen en slapen. Ze noemen het wel een katergevoel. De hersenfuncties staan op een somber pitje, met tobben, depressief, zich slecht kunnen concentreren, niet veel tegelijk kunnen verdragen tot aan prikkelbaar en mopperen aan toe. Het is voor iedereen anders, als ze het al hebben. Dit is de migraine na-dag, zo noem ik het maar.
Het heet officieel de postdromale fase. De klachten heten postdromen. Hiervoor wil een NSAID nog wel eens helpen, de ontstekingsremmers die veel voor rug- en gewrichtspijnen gebruikt worden, en voor menstruatiepijn. Dit zijn medicijnen als diclofenac (bruin), naproxen (wit-geel) en ibuprofen (fel roze). U kunt ze bij de drogist krijgen. Er is ook een vooraf-fase, een prodromale fase, die een halve tot twee dagen voor de migraine-aanval begint. Die klachten, prodromen geheten, komen voor bij enige tientallen procenten van de mensen met migraine. Ze lijken op de postdromen. Behalve katterig, katerig, slapperig, slaperig en gaperig kan men ook hongerig zijn, met snoeien en snaaien. Dit kan uit de hand lopen tot eetlusten die erg lijken op die in de zwangerschap, of op premenstruele klachten. Ze kunnen plotseling trek in augurken krijgen, in chocola, of in een tosti. Stemmingswisselingen hoor je ook. Depressief, besluiteloos, overdreven opgewekt, hyperactief, rusteloos, spraakzaam en slordig praten. Of al last van scherp licht en gewone geuren, of gewoon scherper ruiken. Verder hoor je van veel plassen of juist vocht vasthouden, van diarree en verstopping. Deze prodromen en postdromen komen dus neer op katterig en katerig, slapperig, slaperig en gaperig, koelkastgapperig, snaaierig, praterig, taterig, activerig en soms plasserig. Neem het uw partner niet kwalijk. Migraine is al genoeg akelig