Niet gezellig
Bep was oud, 92 jaar. Ik was betrekkelijk jong, 47 jaar. Toen we elkaar leerden kennen, zo’n 20 jaar geleden, was zij de 70-jarige patiënt met weinig gezondheidsproblemen. Ik was de jonge dokter die 70 jaar onnoemelijk oud vond. We woonden in hetzelfde hofje. Zij was dus ook de oude buurvrouw die altijd zwaaide en tuk was op een praatje. Dat deed ze met veel buren.
Naarmate ze ouder werd was er meer te doen voor de dokter. Ze had wat artrosepijnen hier en daar, wat vocht in de benen, en later atriumfibrilleren tegen hartfalen aan. Maar erg was dat allemaal niet. Er zijn ergere ziektes dan ik heb, zei ze. Ze vond dat ze tevreden moest zijn en dat was ze ook.
…