Soms beantwoord ik brieven van leden van de Hoofdpijn Patiënten Vereniging. Dit was een mevrouw met onbegrepen dagelijkse hoofdpijn die alle pijnstillers geprobeerd had en een aantal keren maandenlang zonder pijnstillers geleefd had, zonder effect. Ze had dus geen pijnstiller hoofdpijn. Verder had ze de fysiotherapeut bezocht, de manueel therapeut, de haptonoom, de tandarts en de kaakchirurg, de neuroloog en de radioloog voor een hersenscan, en een hoofdpijnneuroloog. Niets hielp. Dit was mijn antwoord. Ik vermoed dat het niet het antwoord was wat ze wilde.
Beste mevrouw,
Of er bij u een oorzaak voor de hoofdpijn gemist is, kan ik op basis een brief niet zeggen. Met die slag om de arm valt er als volgt te speculeren. U zoekt wellicht naar de oorzaak van uw hoofdpijn, omdat u denkt dat dit de enige manier is om tot een doeltreffende behandeling te komen. Ik denk dat dit een misvatting is. Bij chronische rugpijn is meestal ook geen oorzaak te vinden, maar wel verlichting, of althans manieren om de rugpijn het leven niet al te zeer laten vergallen. Bij dit soort chronisch dagelijkse hoofdpijnen wordt regelmatig geen oorzaak gevonden, maar kan wel verlichting gevonden worden, met amitriptyline bijvoorbeeld. Maar dat wilt u niet proberen, want dat is niet oorzakelijk geredeneerd. Ten tweede bent u klaarblijkelijk op zoek naar feitelijke, tastbare aanpakken, zoals de wervels rechtzetten, ontspannen of oorzaken in gebit of brein, zonder resultaat. Dat betekent dat u het misschien moet zoeken in de manier waarop u met deze chronische pijn omgaat, de psychologische aanpak dus, een aanpak die helemaal niet een oorzakelijke aanpak hoeft te zijn. Omgekeerd geldt hetzelfde. Je kunt psychische klachten aanpakken met chemische middelen, medicijnen, ook als ze de oorzaak van de stress niet aanpakken.
Een jas aantrekken omdat het koud is, dat is geen oorzakelijke aanpak. Het blijft namelijk gewoon vriezen. Maar het helpt wel.