Medicatie-afhankelijke hoofdpijn

Medicatie-afhankelijke hoofdpijn is meer hoofdpijn krijgen door voortdurend pijnstillers te slikken voor de hoofdpijn. De pijnstillers werken steeds korter en steeds minder, waardoor er meer en vaker geslikt wordt. Sommigen hebben daar aanleg voor. Het is psychisch, want voortdurend pijnstillers slikken is pijngedrag. Een hersenstoornis is het ook, want het breinfunctioneren is veranderd bij deze patiënten. Bijzonder is dat het soort pijnstiller niet uitmaakt. Wie per week twee dagen paracetamol neemt voor de hoofdpijn, twee dagen ibuprofen en één dag migraine medicijnen zal een nieuwe chronische hoofdpijn erbij krijgen. Het is geen eigenschap van de pijnstillers, maar van de slikker zelf.

Pijnstillers voor je rug slikken geeft geen hoofdpijn en niet meer rugpijn. Dat is raar. Gelukkig is het omkeerbaar. Stop met pijnstillers en de hoofdpijn wordt weer de oude vertrouwde hoofdpijn; de lichte hersenstoornissen verdwijnen ook. Met hersenstoornis wordt een ander verloop bedoeld van allerlei neurotransmitters in het brein. Op hersenscans is op bepaalde plekken activiteit te zien. De pijndrempel bij deze mensen is gedaald. Er zit een gedragskant aan, maar tegelijk functioneert het brein iets anders. Lichaam en geest, kip en ei, het is een onzinnig onderscheid. Het slikgedrag en die lichte veranderingen van het breinfunctioneren lijken erg op die bij verslaafden aan slaaptabletten, alcohol en drugs. Bovendien lijkt medicatie-overgebruik hoofdpijn erg op chronische pijn overal zonder verklaring – fibromyalgie. Hetzelfde gedrag, dezelfde veranderingen in het brein, dezelfde verslavende hardnekkigheid en dezelfde moeizame aanpak. Ook hetzelfde ongeloof, verwijten zelfs, als je het een verslaving aan pijnverlichting noemt. Dat is wat het is. Geen verslaving aan pijnstillers, maar aan pijnstilling, aan het effect van pijnstillers, ook al werken ze steeds minder en steeds korter. Net als bij de andere verslavingen.