Soms is de dokter zelf een beetje ziek. Jammer genoeg ben ik dat maar om de paar jaar. En nooit ben ik te ziek om verplichtingen af te zeggen. Of ik ben ziek in het weekend. Ik heb er dus niets aan. Sterker nog, ik kon zaterdag zelfs dienst doen.
Vrijdag een beetje ziek geworden en dus na het werk gaan liggen. Na 13 uur half in coma liggen knorren ben ik weer uit bed gekropen, want om 8.00 begint de dienst op de huisartsenpost. Eigenlijk ging dat wel. De meeste van de spugende kindertjes daar waren zieker dan ik, vond ik. Niet allemaal trouwens. Heb heel wat vrolijk snuitjes gezien die toch vreselijk gebraakt hadden volgens moeder en vader. Na de dienst ben ik om 17.00 weer gaan liggen, tot de volgende dag. Heel saai. Ik zou zo graag ook eens willen genieten van het ziek in bed liggen, sloom zappend, liefdevol sapje naast me. Het is niet weggelegd voor me. Ik slaap alleen maar, eet twee dagen niet en drink nauwelijks. Gewoon er uit slapen, als een ziek dier, 2 kilo lichter daarna.
Er zijn ook mensen die op zondag ziek worden en dinsdag pas beter zijn, of zelfs op dinsdag ziek worden en vrijdag pas weer wat opknappen. Volgende keer wil ik dat ook, erg ziek worden, op dinsdag. Ik verlang er nu al naar. Misschien krijg ik dan wel koorts met rillen en zo, of zelfs braken. Nog een paar jaar geduld en dan probeer ik het weer, echt ziek zijn.