Overgang

Het wordt me nogal eens gevraagd, zou het de overgang wezen? Bij eigenlijk alles wat vervelend is tussen de 45 en de 55 jaar, over de huid, de pijn overal, het gewicht, het slapeloze, de opvliegers en de menstruatie die zo raar is maar jammer genoeg niet stopt. Die pijntjes, overal doet het zeer. Te gering om over te klagen, maar als je er naar vraagt dan kijken ze je opgelucht aan. Het is dus normaal, die zere knokkels en die kniepijn bij het opstaan. Ja, het is normaal.

Het duurt even voordat het over gaat, maar het wordt weer minder als je de overgang gehad hebt, meestal. Het gewicht ook, aankomen van een hap lucht en een tomaat. Afvallen in de overgang heeft weinig zin. Het lukt toch niet. Daarna wel, meestal. Dat slapeloze liggen draaien, kraakhelder de dag van morgen overdenken. Laken eraf, laken erop. Ook dat gaat over. Overdag herken je de dames met opvliegers gemakkelijk. Ze hebben allemaal vestjes aan, open van voren, die snel en achteloos aan en uit te trekken zijn. De huid die dunner wordt met kleurverschillen en kleine bloedvaatjes, dat is meer een verouderende huid na de overgang, niet zo zeer een overgangshuid. De rokers hebben dat sneller dan de niet-rokers.

Daarom hanteer ik een geruststellende tekst. Kijk, zeg ik, die pijnlijke gewrichten, dat gewicht, dat slechte slapen en die opvliegers, het kan een half jaar of een paar jaar duren, maar het gaat een keertje over. Dus wees blij als je decolleté wat rimpelig wordt en je haar dun. Dat is goed nieuws. Dan heb je de overgang bijna gehad. Volgens mij wordt deze geruststelling zeer gewaardeerd. Nooit komt iemand er op terug.