U koopt geen Ferrari meer, maar een leuke middenklasser. Net zo gaat Minister Bos bezuinigen, op de zorg wellicht. Natuurlijk wil niemand minder dienstverlening en vakmanschap. Toch gebeurt dat soms. Er is bijvoorbeeld net bezuinigd op de medicijnen leverantie. De apotheken worden financieel afgeknepen.
Teveel apotheken hadden geen moderne dienstverlening, geen kwaliteitsprogramma’s met huisartsen. Zonder dienstverlening houdt je geld over, met dienstverlening heb je een passend salaris. De beroepsgroep apothekers heeft dit verschil tussen een deftige drogist en een echte apotheek te lang toegestaan. Nu moeten de goeden onder de kwaden lijden. Alle apotheken worden gekort. In Almere, goede apothekers, worden daarom een paar apotheken omgebouwd tot afhaalloketten. Iets minder dienstverlening dus, al is het geen ramp.
Nu de volgende stap: goedkopere medicijnen. Dit is geprobeerd door apothekers te dwingen een bepaald merk medicijnen te kiezen, desnoods met verlies. Dat is lekker makkelijk, bestuurskundig gezien. Moeilijker maar wel beter is het om de producentenprijs dwingend te verlagen. Laten we 30% bezuinigen op de aankoopprijs van medicijnen. Dat scheelt wellicht 0,5% op de jaarlijkse zorgkosten, twee miljard. Dat zijn leuke dingen voor de regering. Dit heeft zijn prijs. Het dure onderzoek naar nieuwe medicijnen zal afzakken. Is dat erg? Ik denk het niet. Eens per 5 jaar een revolutionaire doorbraak op medicijngebied wordt eens per 10 jaar iets nieuws. We gaan dan 5 jaar achter lopen. Voor een paar mensen met zeldzame ziekten is dat erg. Maar voor de rest niet. Als de dienstverlening voor mensen en de kwaliteitsbewaking bij vaklui maar op orde blijft. Dienstverlening en vakmanschap, dat lijkt me belangrijker dan de nieuwste medicijnen. Liever een uitstekende middenklasser bij een betrouwbare garage, dan een nieuwe Ferrari en een onbetrouwbare garage.