Overige

Tja

Sommige mensen hebben zo’n gezicht waar ’tja’ op geschreven staat. Dat kan van alles betekenen. Dat kan zijn ’tja, ik zeg maar niks, anders moet ik de notulen maken’. Dat zijn de duikers. Ze zitten in die commissie omdat ze er niet omheen kunnen. De sluweriken zitten erin om niet in een beroerdere commissie te moeten zitten.
‘Tja’ kan ook betekenen dat iemand even moet nadenken. Daar heb je wat aan. En dan maar hopen dat er niet een ‘Doe ik wel even’ type in de commissie zit. Want dan glijdt de verstandige tja-overweging onuitgesproken van tafel. Zonde.  Een tja-gezicht kan soms

Tja Read More »

Communicatie zonder communicatie medewerkers

Communicatiekunde is een soort schimmel in organisaties. Je treft communicatie beoefenaren werkelijk overal aan, als complete stafafdeling, op elke afdeling, bij elk project en naast elke directeur. Geen projectbegroting zonder de regel “communicatie > 30.000 €”. Communicatie is overigens een wat leugenachtig woord. Meestal is het voorlichting; zenden dus, één kant uit. Communicatie zou heen en weer moeten zijn. Maar daar schrikken veel communicatie medewerkers van. Daarom heet een klant die er even over wil praten een klager die een klacht heeft. En dat is een andere afdeling, de klachtencommissie. Erg ingewikkeld is het niet, dat vertellen aan je klanten wat je doet. Veel vaklui kunnen zo’n foldertekst wel schrijven, of voor Omroep Flevoland vertellen wat ze doen. Ik geef toe, er zijn er ook die een beetje redactie goed kunnen gebruiken. Daar is dan de afdeling communicatie voor. Goed, dan stellen we één redacteur aan. Dat is bovendien handig voor bestuurders, want die kunnen zich dan achter de afdeling communicatie verschuilen, bij incidenten. Het gekke is

Communicatie zonder communicatie medewerkers Read More »

Graaien en de Grondwet

Wist u dat onze grondwet uit 1848 het liberté, egalité, fraternité van de revolutionaire Fransen is overgenomen? Maar net ietsje anders. In onze grondwet staat niet vrijheid maar gelijkheid bovenaan. Nederlanders zijn zo ontzettend gelijk dat iedereen tenminste evenveel wil hebben als een ander, verdiend of niet. Vrijheid is vertaald als vrijheid van meningsuiting over alles. Dat is te merken. Een grote mond tegen autoriteiten en deskundigen vinden velen normaal. Want Nederlanders zijn allen professor in de alleskunde. Kap één boom in een wijkje en tientallen bomendeskundigen komen aangestormd; allemaal cum laude afgestudeerd aan de Google University. Broederschap was lastiger voor die Grondwetscommissie in 1848. Wettelijk verplichten leek wat overdreven.

Graaien en de Grondwet Read More »

Schaatsen met pindakaas

Kleindochter op de schaats op een App-filmpje, twee-en-een-half jaar. Een mooie leeftijd om met schaatsen te beginnen. Ik moest gelijk aan boterhammen met pindakaas denken, in haar rugzak, schaatsend naar de horizon. Ze leert continu. Haar wacht een propvolle agenda. Want schaatsen is maar één van de vele basisvaardigheden die ze met vallen en opstaan moet leren. Ze kan overigens goed vallen. Ze piept niet zo makkelijk. Plat op je gezicht vallen is meer een hinderlijke belemmering van een leuk avontuurtje. Veel tijd besteedt ze er niet aan. Eerst moet ze leren fietsen natuurlijk. De loopfiets beheerst ze al, later

Schaatsen met pindakaas Read More »

Zwarte Piet wordt niet gediscrimineerd

Zwarte Piet wordt niet gediscrimineerd. Daarom is het geen maatschappelijk probleem. Zwarte Piet speelt vrolijk  allerlei rollen, net waar hij zin in heeft, in de geest van de tijd. Als het maar een kinderfeestje is. Het is een symbooldiscussie, over wat anderen dan de kinderen, Piet en Sinterklaas er in zien. De kinderen zijn nu het doelwit van een klein groepje uit Amsterdam Zuid-Oost die na 50 jaar immigratie uit Suriname en de Antillen plotseling een slavernij monument wilden, over de geschiedenis van de 17e en 18e eeuw. Alsof dat iets te maken heeft met discriminatie nu. Het is symbolen zoeken. Het gaat niet over discrimineren, want dan moet je het over feitelijke discriminatie hebben. Dan gaat het over een feitelijk maatschappelijk probleem waar je wel boos over kunt zijn op de plek waar dat gebeurt; bij sollicitaties bijvoorbeeld. Gekrakeel dus

Zwarte Piet wordt niet gediscrimineerd Read More »

Pas op met komma’s en spaties

Pas op met de komma. Notarissen weten dat. “Ik vermaak al mijn bezittingen die onbelast zijn aan neef Karel …”.  Zonder komma erft Karel alleen de oude Mercedes. Met een komma ook het miljoenenbedrijf en het kasteel. De anekdote is dat de nazi’s een foute bijbeltekst gebruikten om de jodenmoord te rechtvaardigen, met een komma. “De joden, die de Here Jezus gedood hebben, …. De toorn (Gods) is over hen gekomen tot het einde”. Zonder komma hoefden alleen de beulen gestraft te worden; met de komma alle joden.
De oude Grieken waren enthousiast over de uitvinding van leestekens. Want ze beitelden uit zuinigheid alle letters achter elkaar in het steen, zonder spaties. Dat is lastig lezen. Erg vervelend vonden ze dit niet, want ze lazen zelden. Hun lol was

Pas op met komma’s en spaties Read More »

Rechts heeft voorrang en hufters

Rechts heeft voorrang. Als dat onpraktisch is, dan laat je de ander voorgaan met een vriendelijke handzwaai. Dan heb je geen witte strepen en verkeersborden nodig. In Italië houdt niemand zich aan de verkeersregels. Ze dringen voor, ze wurmen zich door een file heen, of laten de ander even voorgaan. Heel vriendelijk lossen ze dat ter plekke op. Kan dat ook in Nederland, of hebben we teveel hufters? Dat is lastig. De wegen van de stad zijn nu volgeplakt met strepen en borden, om hufters af te remmen. Dat is een beetje raar. Want juist hufters houden zich niet aan strepen en borden. Voor gewone mensen zijn geen borden nodig. Laten we ons beperken tot vijf verkeersregels. Voorrang heb je op de dreven, rotondes, zebrapaden en met een groen stoplicht. Anders heeft rechts voorrang. Meer spelregels zijn er niet nodig. Wel is er goed overzicht op kruisingen nodig en onderlinge vriendelijkheid. Blijft over wat we met die hufters aanvangen, die lui

Rechts heeft voorrang en hufters Read More »

Bemoeien

Een jonge vlerk gooit een blikje op straat. Zeg je daar wat van? Een vader brult zijn treuzelende dochtertje van drie tot de orde, in de supermarkt. Een kind van vrienden kliedert de tafel onder, met ketchup. Zeg je daar wat van? Wanneer bemoei je je wel met een ander, en wanneer niet? Moeilijker is ‘waarom?’ Mijn ergernis is niet maatgevend voor andermans gedrag. Hoewel, onder die ergernis ligt een opvatting over goed en niet goed. Ik denk dat dat door velen gedeelde opvattingen zijn. Ja, dat denk ik dan maar. Laat ik eerst de smoezeligheid van mijn ergernis even wegpoetsen. Dan verschijnt daaronder zorgzaamheid; zorgzaamheid

Bemoeien Read More »

Homo sapiens et irritans

Ongegeneerdheid, leven zonder gêne, is geen psychiatrische stoornis. Maar er zijn varianten die tenenkrommend zijn voor welopgevoeden. Ik ken er vier. Neem de grofgebekte negatievelingen. Elk onderwerp wordt besmeurd met een afkeurende saus. Ik ken zelfs iemand die zijn zoon levenslang met ‘lul’ aansprak. Vaste bijvoeglijke naamwoorden zijn meestal ziektes, erge ziektes.

Homo sapiens et irritans Read More »

Rimpels en vellen

Zegt ze in haar racefietsbroek op het terras “Oh jee, het begint bij mijn benen. Allemaal rimpels en losse vellen!” Nee, niet mijn vrouw; een ander van het fietsgroepje. Haar decolleté bij voorover bukken had ik al gezien, maar niets gezegd natuurlijk. Wat zeg je nu als beschaafde man op zo’n opmerking over rimpels en vellen? Niets zeggen, dan kan niet. “Luister je wel? Ik zeg wat!”, krijg ik dan te horen. “Het valt reuze mee!”  is een dubieus antwoord. Vermoedelijk ontspint zich dan een discussie over de subtiele verschillen tussen objectief erg, het subjectieve leed en de humane waarde van liegen tegen vrouwen over hun uiterlijk. Ook een hopeloze variant, heb ik besloten. “Nee hoor, niets te zien!” Wordt niet geloofd. Daarom heb ik voor empathische oprechtheid gekozen. In de hulpverlening doet die het goed bij erge ziektes en groot verlies.

“Inderdaad zeg! Wat erg voor je!” Ik kreeg een vork naar mijn hoofd. Een volgende keer toch maar negeren kiezen, en schakelen naar “Nog koffie?”. Natuurlijk moet ik er dan niet bij zeggen dat negeren in de hulpverlening de klassieker is bij onbehandelbaar getut. Lastig hoor, zeker omdat ik er nu achteraan moet zetten – van mijn vrouw – dat ze best mooie benen heeft. Zou ze me geloven?

Rimpels en vellen Read More »