Nico van Duijn

Ongezonde mannen

Wij zijn ongezonde 60-plussende mannen. Leefstijladviezen slaan we in de wind, want we maken zelf wel uit wat een goede leefstijl is. We zitten graag in de tuin met sigaar en glas. We praten over cigarillo’s of een maatje leuker, Ketel-1 of toch Jameson. Meer keuzes zijn er niet. Want dat is onze leefstijl. Die verkiezen we boven andermans adviezen. Natuurlijk sporten we, voor de gezelligheid vooral. Dokters? Aardige man, die huisarts; realist ook. Die zeurt allang niet meer over leefstijl. Lastiger is die verpleegkundige van de dokter. Prima mens trouwens, kun je mee lachen. Om de haverklap belt ze op, of we een gaatje in onze agenda hebben; voor bloeddruk, cholesterol, het gewicht en of we wel gezond leven.

Ongezonde mannen Read More »

Borstvergroting is politiek

Gelukkig zit in de spelregels voor vergoeding van borstvergroting geen psychologie. Want dan krijg je het niet voor elkaar spelregels te maken die rechtvaardig zijn. Dit soort psychisch leed is te zeer subjectief. Het gaat vooral om de beleving, de toegekende waarde door de patiënt zelf. De één kan zonder borst na een kankeroperatie goed verder. De ander wordt ernstig depressief van theezakjes na een borstvoeding periode. Omdat je die beleving niet op een faire manier kunt vergelijken met andermans leed is er geen spelregel te verzinnen voor vergoeding van zo’n operatie. Dit is niet anders op te lossen dan door als spelregel te hanteren “Alleen vergoeding bij kanker en ongeval”. De andere spelregel “Altijd vergoeding als de patiënt de eigen borsten vreselijk vindt” is te duur. Dit is een maatschappelijke keus. Dat is politiek. Om dit soort kwesties

Borstvergroting is politiek Read More »

Laat de GGZ vlot ineenstorten

Bezuinigen in de Geestelijke Gezondheidszorg, de GGZ, dat snap ik. De kosten stijgen te hard. Geen wonder trouwens, want iedereen heeft met elk probleem altijd recht heeft op elke zorg. Financiers en wetgevers zeggen dat de GGZ beter wordt van bezuinigen door te sturen op inhoud, zorgsoort en volume. Dat is mooicommuniceren van slecht nieuws. Er is nog nooit een goed zorgsysteem kwalitatief verbeterd door financiers en wetgevers, wel verslechterd. Minder geld, evenveel rechten op zorg en zeggen dat de GGZ veel beter kan, dat is de kluit belazeren. Waarom trouwens die drukte om meer kwaliteit? Was er een probleem dan? Ik denk het niet. Dat het een versplinterde rommelmarkt is geworden met een exploderend aantal aanbieders waaronder ondernemende kruimelaars en charlatans, dat komt niet door de beroepsgroep. Die was juist aan het fuseren en certificeren. Die versplintering is ontstaan doordat elke individuele hulpvraag met goud behangen is, ongeacht nut en kwaliteit van de GGZ-hulpverlening daarvoor. De GGZ is duur geworden door de keuze van de wetgever: vraagsturing, concurrentie tussen aanbieders en een open-eind-financiering. Het lijkt de economie van de drugshandel wel.

Laat de GGZ vlot ineenstorten Read More »

Wachttijden zijn gezond

De wachttijden voor medisch specialisten zijn jammer genoeg erg kort geworden. Niets krijgt meer de tijd vanzelf over te gaan. Desondanks durven veel specialisten, zeker die in ons lokale ziekenhuis, alsnog te zeggen dat “… “In dit geval, gezien de bevindingen, is afwachten beter”. Dat durven ze helemaal als je dat ook zo in de verwijsbrief zet. Dan zegt de specialist “Zoals uw huisdokter al schrijft, we kijken het even aan”. Ik kan dat rustig opschrijven, want mijn patiënten zijn mans genoeg om over hun opvattingen te onderhandelen als ze er iets anders van vinden. Het is lastiger, uitleggen dat je niets wilt doen. Iets doen is leuker en gaat veel sneller.

Wachttijden zijn gezond Read More »

Gebruiksrecht van incestpaps

Bij scheiding waren vaders vroeger regelmatig de dupe als het om contact met de kinderen ging. Een kwaaiige ex die de ander terugpakte via de kinderen, dat kwam nogal eens voor. Daarom is de wet veranderd. Nu is co-ouderschap standaard na scheiding. Beide ouders hebben het gezag. Dit betekent dat een vader – of een moeder natuurlijk – hulpverlening voor het kind kan weigeren. Onbereikbaar zijn of zelfs het kind nooit erkend hebben, het doet allemaal niet ter zake. Toestemming van de andere ouder blijft noodzakelijk op straffe van vervolging van hulpverleners. Een biologische ouder kan na jaren afwezigheid een bezoekregeling afdwingen met dwangsommen, ook als de kinderen na zo’n bezoek dagen van slag zijn. De wet betekent

Gebruiksrecht van incestpaps Read More »

Snel klaarkomen en Candy Crush

Mannen dysfunctioneren in bed in grote aantallen. Erectie is een probleem bij 5-15% van de mannen. Te vroeg klaarkomen gebeurt bij 20-30% van de mannen. Wat mannen een normale klaarkomtijd vinden blijkt gemiddeld op 10 minuten neer te komen, 2-3 minuten vinden mannen te vroeg. Gemiddeld betekent hier dat de helft nog sneller klaar komt. Er zijn er dus die de minuut niet halen. Dan lijkt vrijen op zo’n Candy Crush spelletje met die vreselijke bommetjes: plof!, game over na 6 moves. Tel die cijfers op en bijna de helft van de partners – en de mannen zelf – zal niet aan zijn trekken komen. Er zijn overeenkomsten tussen te vroeg klaarkomen en erectiestoornissen.

Snel klaarkomen en Candy Crush Read More »

Demente doof voor pijn?

Mijn nu overleden vader heeft eens zijn hand lelijk verbrand aan de warme kraan. Want ter preventie van Legionella-besmetting in het zorgcentrum was het kraanwater gloeiend heet gestookt (zie ‘Dement’). Ik nam toen aan dat behalve zijn denken ook zijn pijnzenuwen vertraging hadden. Dat blijkt niet zo te zijn. Mensen met dementie hebben juist een lagere pijntolerantie. Ze zouden dus eerder pijn moeten aangeven dan mensen zonder dementie. Het probleem is dat ze pijn sterk vertraagd rapporteren. Ze voelen dus eerder pijn, maar hebben het er niet over. Ik moest denken aan mijn broer. Broer Erik heeft het Down syndroom, ook een breinziekte. Hij heeft nooit pijn. Erik is een bikkel, vonden we altijd.

Demente doof voor pijn? Read More »

Jeugdzorg, drijfzand en chaos

De Jeugdzorg reorganisatie is op wensdenken gebaseerd, op ongetoetste opvattingen.  Daarom wordt het een chaos. Dit is ernstig, want het gaat om een paar miljard euro en grote kinderbelangen, kindersterfte bijvoorbeeld *. Twee van die ongetoetste opvattingen luiden “Preventie voorkomt behandeling, dat is beter en goedkoper”. En: “Eerste-, tweede- en derdelijns-verwijssysteem werkt niet, het beetje-welzijn-beetje-zorg model werkt goed”. Beide zijn wilde ideeën zonder bewijsvoering. Preventie spoort meer problemen op, roept meer vragen op, leidt tot meer dure diagnostiek en verhoogt het aantal ingrepen in gezinnen. Het is niet logisch dat preventie tot minder zorg leidt, integendeel. In ieder geval is het nooit aangetoond, Preventie leidt misschien tot meer kwaliteit, maar dat gaat veel kosten, heel veel. Dan een blinde vlek van de beleidsmakers. 

Jeugdzorg, drijfzand en chaos Read More »

Dakloos, eigen kracht en eigen schuld

Ziekte door eigen schuld of door toeval maakt voor de geneeskunde niet uit. We helpen de roekeloze skiër, we helpen de alcoholist. Geen inkomen, geen eten door eigen aandeel of pech, het maakt voor de Bijstand en de Voedselbank niet uit. Roekeloos geld uitgeven, domme keuzes maken, we zorgen toch dat iemand medische zorg krijgt en niet verhongert. Er zijn uitzonderingen te bedenken, maar het principe is helder. Gelukkig maar, want ik zou niet weten hoe we eigen aandeel, aanleg en pech zouden moeten vaststellen. We zijn er blij mee, met deze sociale vangnetten. En dakloosheid dan? Ik denk dat de urgentiecommissie voor toewijzing van huurwoningen ook kijkt naar de ernst en de hulpeloosheid, niet naar eigen schuld. Een jong ouderstel met kind trekt in bij opa en oma die nog drie grote kinderen in huis hebben. Voor een flink deel hebben ze het er zelf naar gemaakt, met schulden, ruzies maken, opleiding afbreken en hulp weigeren. Acht mensen in een kleine woning is acuut ernstig en dus krijgen ze urgent een woning toegewezen. Een ander verhaal. Na scheiding ..

Dakloos, eigen kracht en eigen schuld Read More »

Goede dokters zijn nederig

Experts falen vaak (Daniel Kahneman, Ons feilbare denken, 2013). Beleggingsexperts halen resultaten die niets verschillen van het toeval. Radiologen herbeoordelen dezelfde rontgenfoto in 20% van de gevallen anders. Studieadviseurs zitten er meestal naast. Wijnkenners voorspellen de wijnprijs slechter dan de regel “Hoe natter de lente + hoe warmer en droger de zomer = hoe beter en duurder de wijn later. Hoe komt het dan dat u beter af bent met een huisarts …

Goede dokters zijn nederig Read More »