Er zijn gezondheidklachten die we snappen en er zijn er die we helemaal niet snappen. Die laatste kennen we goed, want je hoort ze elke dag. Dit is dan onze tekst: “Geen idee hoe het komt dat u dit heeft. Maar wees gerust, ik hoor het om de haverklap van mensen” . Ik geef toe, het wordt lastig als iemand tien van dit soort onbegrijpelijke maar zeer bekende klachten heeft.
Gisteren vertelde een dertiger over zijn maag; beetje zuurbranden, wat pijn, drukkend gevoel in de maag, rommelen in de buik. Die klachten snapten we beiden wel. Vijf jaar daarvoor was er ter geruststelling een maagonderzoek gedaan: een ietsje minder goed werkende maagsluitspier. Dan loopt er soms een pietsje zuur de verkeerde kant uit. Hij vertelde dat dit wat erger was geworden. Nu wilde hij weer maagonderzoek om te zien of het erger was geworden. Ik vroeg “Wat doet u als het er van binnen hetzelfde uitziet, of inderdaad wat erger? Wel, dan ging hij toch maar weer medicijnen gebruiken, want die verlichten. In het tweede geval trouwens ook, omdat het dan blijkbaar nodig was. Tenminste, als hij last had; anders niet. Maar dan is maagonderzoek niet nodig, leek me. Ga gewoon medicijnen slikken. Maar nee, dat zag ik verkeerd. Hij wilde maagonderzoek, want het was erger geworden. Waarom dan onderzoek? Hij keek me verbaasd, niet begrijpend aan.
Er zijn dus onschuldige klachten die we niet snappen. Er zijn er die we wel snappen. Er blijken nu ook mensen te zijn die ik niet snap, die mij niet snappen en die ook hun klachten niet snappen, zelfs niet als ik die klachten tenminste wel snap. Snapt u?